Hoorn (anatomie)
From Wikipedia, the free encyclopedia
'n Hoorn is 'n hart, puntig, meestal gekromd uytsteeksel ip de kop van sommigte zoogbeestn. Hoorns bestoan uyt beenweefsel bedekt met e loage hoornweefsel. In de meeste gevaln stoan ze per tweie vanboovn ip hunder kop. Beestn met hoorns van been en hoornweefsel wordn by de holhoornign gereeknd.
't Hoornweefsel bestoat hoofdzoakelyk uyt 't eiwit keratine, die ook in de buytnste celloage van 't vel (epidermis) te vyndn is, moar ook in hoevn, snoavels en noagels van vyngers en teens. Tusschn 't been en de keratineloage ist er e dinne loage van bloëdvoatn en slymvel.
Hoorns zyn meestal geboogn of in spiroalvorm, dikwyls me ribbels of groevn. Ze begunn direct achter de geboorte te groein. By vele soortn hèn allene de ventjes hoorns, moa by sommigte soortn ook de wuyvetjes. Beestn gebruykn hunder hoorns vo zelfverdedigynge teegn roofbeestn, vo verdedigynge van hunder territorium en vo de wuyvetjes t' imponeern.
't Muziekinstrument den hoorn wierd vroeger van hoorns van beestn gemakt.