Реинкарнация
From Wikipedia, the free encyclopedia
Реинкарнация ул биологик үлемнән соң мәхлукатның физик булмаган асылы башка физик формада фәлсәфи яки дини концепция. Ул шулай ук янә туу яки трансмиграция һәм циклик булуның Самсара доктринасының өлеше булып тора.
Реинкарнация Һинд диннәренең үзәк концепциясе булып тора, атап ук иткәндә Җәйничелек, Буддизм, Сикхчылык һәм Һинд дине, гәрчә тормыштан соң тормышка ышанмый торган Һинд дине төркемнәре бар. Ул Ортодоксаль Яһүдилекнең күп агымнарында бар (төрле формаларда) һәм Төньяк Америка Асаба Халыкларының кайбер ышануларында[1] һәм кайбер Асаба Австралиялеләр ышануларында бар (шул ук вакытта күбесе тормыштан соң тормышка яки рухи дөньяга ышаналар).[2] Янә туу/метемпсихозга Грек тарихи фигуралар ышанганнар, мәсьәлән, Пифагор, Сократ һәм Платон тарафыннан.[3] Бу шулай ук хәзерге төп диннәрендә ышану булып тора. Христианлык һәм Ислам да күпчелек деноминацияләрдә шәхесләр реинкарнацияләвенә ышанмасалар да, бу диннәрдә билгеле төркемнәр реинкарнация турында сүз алып баралар; бу төркемнәргә мэйнстрим тарихи һәм хәзерге Катаризм, Аләвиләр һәм Друзлар керә һәм шулай ук Розенкрейцерлар керә.Бу секталар һәм ышанулар арасында реинкарнация турында тарихи бәйләнешләр Неоплатонизмның, Орфизмның, Герметицизмның, Манихеанизм һәм Рим эрасының Гностицизмының хасияте булган, һәм шулай ук Һинд диннәрнең хасияте булган һәм күптән түгел фәнни өйрәнүнең темасы булган.[4] Соңгы унъеллыкларда, күп Аурупалылар һәм Төньяк Америкалылар реинкарнациядә кызыксыну уяткан,[5] һәм күп хәзерге эшләрдә бу искә алына.