Gevreklik
From Wikipedia, the free encyclopedia
Bir malzeme stres altında ufak elastik deformasyon ve önemsiz miktarda plastik deformasyon geçirerek kırılırsa malzemenin gevrek olduğu söylenir. Gevrek malzemeler yüksek mukavemetli olsalar bile kırılmadan önce görece düşük miktarda enerji sönümler. Kırılma sırasında genellikle bir çatlama sesi de çıkar. Çoğu (plastik deformasyon göstermeyen) seramik ve cam, PMMA ve polistiren gibi bazı polimerler gevrek malzemelerdir. Pek çok çelik yapısına ve üretim yöntemine bağlı olarak düşük sıcaklıklarda gevreklik gösterir (sünek-gevrek geçiş sıcaklığı).
Malzeme biliminde bu terim, genellikle kırılmadan önce çok az plastik deformasyon gösteren veya hiç plastik deformasyon göstermeyen malzemeler için kullanılır. Malzemenin gevrek olduğunu kanıtlamanın bir yolu kırılan parçaları birleştirmektir. Neredeyse hiç plastik deformasyon olmadığı için parçalar birbirine tam oturmalıdır.
Bir malzeme mukavemet sınırına ulaştığında ya deformasyona uğrar ya da kırılır. Doğal olarak dövülebilir metal, plastik deformasyon mekanizmaları durdurularak (tane boyutunu küçültme, çökelterek sertleştirme, işleme sertleşmesi gibi) daha güçlü hale getirilebilir ama bu çok uç noktalara kadar uygulanırsa malzeme gevrekleşir ve kırılma gerçekleşebilir. Dolayısıyla malzemenin dayanıklılığının arttırılması denge gerektiren bir işlemdir.