Güney Kore ekonomisi
Güney Kore Ekonomisinin Gelişimi / From Wikipedia, the free encyclopedia
Güney Kore ekonomisi, nominal olarak dünyanın 11. büyük ve satınalma gücü paritesi bakımından 13. büyük ekonomisi olup Asya'nın da dördüncü büyük ekonomisidir. Güney Kore karma bir ekonomi olup[14][15][16] ülke ekonomisine chaebol denilen aile konglomeratları hakimdir. Güney Kore fakir ve gelişmekte olan bir ülke iken Han Nehri Mucizesi ile yaşadığı büyük ekonomik kalkınma ile gelişmiş yüksek gelirli bir ülke haline geldi.[17] Güney Kore kendisi ile aynı ekonomik gelişmeyi sağlamış olan Tayvan, Singapur ve Hong Kong ile birlikte Asya Kaplanları olarak anılır. Bununla birlikte ülke 1997 Doğu Asya Mali Krizi'nden oldukça etkilenmiştir. Güney Kore G-20 ve OECD üyesi olup 21. yüzyılda dünyanın en büyük ekonomilerinden biri olma potansiyeline sahip sonraki 11 ülkelerinden biridir.
Güney Kore ekonomisi | |
---|---|
Derece | 11. (nominal) / 13. (SAGP) |
Para birimi | Güney Kore wonu (KRW) (₩) |
Mali yıl | Takvim yılı |
Ticaret organizasyonları | APEC, DTÖ, OECD, G-20 |
İstatistikler | |
GSYİH | 1.376 trilyon $ (nominal)[1] 1.848 trilyon $ (SAGP) |
GSYİH büyüme | %2.6 (2015) |
Kişi başı GSYİH | 27,195 $ (nominal, 2015 tahm.) 36,511 $ (SAGP, 2015 tahm.) |
Sektörel GSYİH dağılımı | tarım: %2.6 endüstri: %39.2 hizmet: %58.2 (2010) |
Enflasyon (TÜFE) | %1.1 (Ocak 2014)[2] |
Yoksulluk sınırı altındaki nüfus | %15 (19,179 $ altı gelir, 2007)[3] |
Gini katsayısı | 30.2 (2015)[4] |
İşgücü | 25.18 milyon (2012 tahm.) |
Sektörel işgücü dağılımı | tarım: %6.4, endüstri: %24.2, hizmet: %69.4 (2011 tahm.) |
İşsizlik | %3.1 (Ekim 2015)[5] |
Ana endüstriler | elektronik, telekomünikasyon, otomotiv, kimyasallar, gemi yapımı, çelik |
İş yapılma kolaylığı sıralaması | 4.[6] |
Dış ticaret | |
İhracat | 526.76 milyar $ (2015)[7] |
İhraç malları | yarıiletkenler, wireless telekomünikasyon ekipmanları, motorlu taşıtlar, bilgisayar, çelik, gemi, petrokimyasallar |
Ana ihracat ortakları | Çin %25.4 ABD %12.3 Japonya %5.6 Hong Kong %4.8 Singapur %4.2 (2014 tahm.)[8] |
İthalat | 542.9 milyar $ (2014 tahm.) |
İthalat malları | makine, elektronik ve elektronik ekipman, petrol, çelik, ulaşım ekipmanlar, organik kimyasallar, plastik |
Ana ithalat ortakları | Çin %17.1 Japonya %10.2 ABD %8.7 Suudi Arabistan %7 Katar %4.9 Almanya %4.1 (2014 tahm.)[9] |
DYY sermayesi | 223.2 milyar $ (31 Aralık 2013) |
Gayrisafi dış borç | 430.9 milyar $ (31 Aralık 2011 tahm.) |
Kamu maliyesi | |
Kamu borçları | GSYİH'in %33.7'si (2012 tahm.) |
Gelirler | 296.1 milyar $ (2013 tahm.) |
Giderler | 287.2 milyar $ (2013 tahm.) |
Ekonomik yardım | ODA, 900 milyon $ (donor) (2009)[10] |
Kredi derecelendirme | |
Dış rezervler | 368.1 milyar $ (5 Kasım 2015 tahm.)[13] |
Ana veri kaynağı: CIA World Fact Book Diğer bir bilgi verilmemiş, değerlerin tümü ABD Doları ile ifade edilmiştir. |
Ekonomik kalkınma için, Japon ekonomik iyileşmesinin[18] öncülüğünde olumlu politika yönergesi yaratılmış, Kore Savaşı[19] sırasında ve sonrasında Kore Yarımadasında Amerikan birliklerine lojistik sağlayan bir kale olarak Güney Kore'nin titiz eğitim sistemi ve yüksek teşvikliliğe sahip ve eğitimli bir nüfusun kurulması, ülkenin yüksek teknoloji patlamasının ve hızlı ekonomik gelişmenin hızlandırılmasından büyük ölçüde sorumludur.[20] Güney Kore, nüfus artışını ve büyük bir iç tüketici pazarının oluşumunu engelleyen küçük topraklarında neredeyse doğal kaynaktan yoksun ve her zaman aşırı nüfusa sahip olmuş, ekonomisine kaynak oluşturmak için ihracata yönelik bir ekonomik stratejiyi benimsemiştir ve 2014'te Güney Kore, yedinci en büyük ihracatçı ve yedinci en büyük ithalatçı konumundadır. Kore Bankası ve Kore Kalkınma Enstitüsü düzenli olarak olarak Güney Kore ekonomisinin önemli ekonomik göstergelerini ve ekonomik eğilimlerini yayınlamaktadır.[21][22]
1997 Asya mali bunalımında, Güney Kore ekonomisi bir likidite krizine maruz kalmış ve IMF tarafından kurtarma ile Güney Kore ekonomisi yeniden yapılandırılmış ve Başkan Yardımcısı Kim Dae Jung'un ardışık DJnomik politikasıyla modernize edilmişti ve bu BİT endüstrisinin ulusal gelişiminin sonucu da dâhil olarak kurtarılmaya dayanıyordu.[23] Tarihi olarak, para destekleri, Kore'de yeni teknolojilerin benimsenmesini hızlandırma aracı olarak kullanıldı ve nihayetinde Güney Kore ekonomisi için daha hızlı taşınabilir ölçütlerin benimsenmesine ve geliştirilmesine yardımcı oldu.[24] Bilişim teknolojileri endüstrisinin gelişimi, yenilikçi uygulamalar ve katma değerli hizmetler yaratan yazılım sektöründen ziyade kablolu ve kablosuz telekomünikasyon ağı nüfuzunu artırmaya odaklanan donanım işkolu üzerinde yoğunlaşmıştır.[25] Güney Kore ekonomisi tüketici elektroniği'nin küresel lideridir[26] ve taşınabilir genişbant,[27][28] ve akıllı telefon[29] konusunda da önemli girdilere sahiptir. Güney Kore'nin LCD TV küresel pazar payı 2007'de %27 iken 2009'da %37'ye yükselmiş ve yakında Japonya'nın bir numaralı LCD TV tedarikçisi olarak Japonya'nın yerini alacaktır.[30] Güney Kore ekonomisi 2015 BİT Gelişme Endeksi'nde[31] ve 2015 Bloomberg Yenilik Endeksi'nde[32] dünyada 1 numaraya yükselmiştir.
Güney Kore, ekonomisinin yüksek büyüme gücüne ve açık yapısal istikrarına rağmen, derin askeri bunalım dönemlerinde Kuzey Kore'nin savaş piyasalarındaki olumsuz etkileri nedeniyle ekonomisi borsa kredi notunda süreklilik arz eden bir hasar yaşamıştır.[33][34] Bununla birlikte, Uluslararası Para Fonu gibi ünlü finansal örgütler, Güney Kore ekonomisinin çeşitli ekonomik bunalımlara karşı dayanıklılığını, düşük devlet borcunu ve muhtemel finansal acil durumları hızla harekete geçirebilecek yüksek mali yedekleri de desteklemektedir.[35] Dünya Bankası gibi diğer finansal örgütler, Kore'yi BRIC ve Endonezya'nın yanı sıra gelecek neslin en hızlı büyüyen büyük ekonomilerinden biri olarak tanımlamaktadır.[36] Güney Kore, küresel mali bunalım sırasında bir resesyona uğramayan az sayıdaki gelişmiş ülkeden biriydi,[37] ekonomik büyüme oranı 2010'da %6,1'e ulaşmış[38] ve 2008'deki %2,3'lik ve 2009'da küresel finansal krizin vuruşuyla %0,2'lik ekonomik büyümeden keskin bir toparlanma gerçekleştirmiştir. Güney Koreli ekonomisi, cari işlemler hesabının 2013 sonunda 70,7 milyar ABD doları fazla vermesi ile yeniden toparlanmış, küresel ekonomik bunalımın belirsizlikleri nedeniyle 2012'den itibaren yüzde 47 büyümüştür ve önemli ekonomik çıktıları teknoloji ürünleri ihracatı oluşturmuştur.[39]
Güney Kore, OECD'nin resmî kalkınma yardımlarının (ODA - official development assistance) tarihsel bir alıcısı konumundaydı. 1980'lerin ortalarından 1990'ların ortalarına kadar, Güney Kore'nin kişi başı SAGP'ye göre GSYİH cinsinden ölçülen ekonomik refahı hala sanayileşmiş ulusların yalnızca bir kısmı kadardı.[40] 1980'de kişi başına düşen Güney Kore GSYİH'sı 2,300 ABD dolardı ve bu Singapur, Hong Kong ve Japonya gibi gelişmiş Asya ekonomilerinin yaklaşık üçte biri idi. O zamandan beri, Güney Kore gelişmiş bir ekonomiye kavuşarak, kişi başına düşen GSYİH'sını 2010'da 30.000 dolara, yani otuz yıl önceye göre neredeyse on üç katına yükseltmiştir. Aynı dönemde, ülkenin toplam GSYİH'sı 88 milyar dolardan 1.460 milyar dolara yükselmiştir.[41] 2009 yılında Güney Kore, büyük bir resmî kalkınma yardımı veren konuma yükselen ilk eski resmî kalkınma yardımı alıcısı oldu.[10] 2008 ve 2009 yılları arasında Güney Kore, Kuzey Kore dışındaki ülkelere 1.7 milyar dolarlık ekonomik yardımda bulunmuştur. Güney Kore'nin yıllık Kuzey Kore'ye yaptığı ekonomik yardım tarihsel olarak resmî kalkınma yardımı programının iki katından fazla olmuştur.[42]
23 Haziran 2012'de, Güney Kore, kronolojik olarak, Japonya, Amerika Birleşik Devletleri, Fransa, İtalya, Almanya ve Birleşik Krallık'tan sonra 20-50 kulübünün 7. üyesi (nüfusu 50 milyonu aşan ve kişi başına düşen geliri 20.000 ABD Doları tutturmak için) olma imkânını bulmuştur.[43] Amerika Birleşik Devletleri ile Kore Cumhuriyeti arasındaki serbest ticaret antlaşması 1 Nisan 2007'de imzalandı. Avrupa Birliği-Güney Kore Serbest Ticaret Antlaşması ise 15 Ekim 2009'da imzalandı. Güney Kore ekonomisi, Bilgi Ekonomisi Bakanlığı[44] ile birlikte ve Güney Kore-Avustralya Serbest Ticaret Anlaşması uyarınca, enerji ithalatlarına ve ilgili rafineri teknolojilerine[45][46][47] büyük ölçüde bağımlıdır.[48] Kanada-Güney Kore Serbest Ticaret Antlaşması 2014'te imzalanmıştır. Çin-Güney Kore Serbest Ticaret Antlaşması 10 Kasım 2014'te resmi olarak onaylanmıştır. Güney Kore, Kültür, Spor ve Turizm Bakanlığı rehberliğinde, önemli ihracat odaklı müzik endüstrisine[49][50] ek olarak, dünyanın en büyük kapalı eğlence parkı Lotte World'e sahip bulunmaktadır[51] (Daha fazla bilgi için bakınız: Kore K-Pop Hot 100).