โบอิง 737 เน็กซต์เจเนอเรชัน
From Wikipedia, the free encyclopedia
โบอิง 737 เน็กซต์เจเนอเรชัน (อังกฤษ: Boeing 737 Next Generation) หรือรู้จักกันในชื่อ โบอิง 737เอ็นจี หรือ 737 เน็กซ์เจน เป็นรุ่นของอากาศยานที่ออกแบบโดยโบอิง ซึ่งเป็นการนำเครื่องบินโบอิง 737 คลาสสิกรุ่นก่อนหน้ามาพัฒนาต่อ โครงการเริ่มต้นขึ้นในปี 1993 เป็นรุ่นที่สามของเครื่องบินตระกูลโบอิง 737 โดยมีช่วงการผลิตตั้งแต่ปี 1996 ถึงปัจจุบัน[2]
โบอิง 737-800 เป็นโบอิง 737เอ็นจีที่ขายดีที่สุด ในภาพของไรอันแอร์ หนึ่งในผู้ให้บริการายใหญ่ที่สุดของรุ่น | |
บทบาท | อากาศยานไอพ่นลำตัวแคบ |
---|---|
ชาติกำเนิด | สหรัฐอเมริกา |
บริษัทผู้ผลิต | เครื่องบินพาณิชย์โบอิง |
บินครั้งแรก | 9 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1997 |
เริ่มใช้ | 17 ธันวาคม ค.ศ. 1997 โดยเซาท์เวสต์แอร์ไลน์ |
สถานะ | ในประจำการ |
ผู้ใช้งานหลัก | เซาท์เวสต์แอร์ไลน์ ไรอันแอร์ ยูไนเต็ดแอร์ไลน์ อเมริกันแอร์ไลน์ |
ช่วงการผลิต | ค.ศ. 1996–2019 (รุ่นพลเรือน) ค.ศ. 1996–ปัจจุบัน (รุ่นทางการทหาร) |
จำนวนที่ผลิต | 7,108 ลำ (มกราคม ค.ศ. 2024)[1] |
พัฒนามาจาก | โบอิง 737 คลาสสิก |
แบบอื่น | โบอิงบิซิเนสเจ็ต โบอิง 737 เออีดับเบิลยูแอนด์ซี โบอิง ซี-40 คลิปเปอร์ โบอิง พี-8 โพไซดอน |
พัฒนาต่อเป็น | โบอิง 737 แมกซ์ |
โบอิงออกแบบปีกที่ใหม่ โดยให้มีพื้นที่ปีกและความกว้างของปีกมากยิ่งขึ้น มีความจุเชื้อเพลิงมากขึ้น และให้มีน้ำหนักบินขึ้นสูงสุด (MTOW) และพิสัยการบินที่ยาวขึ้น อีกทั้งยังได้ออกแบบโครงสร้างภายในใหม่ โบอิง 737เอ็นจีใช้เครื่องยนต์ซีเอฟเอ็ม อินเตอร์เนชันแนล ซีเอฟเอ็ม56-7 ที่ใหม่กว่า โบอิง 737 รุ่นนี้มีรุ่นย่อยทั้งหมด 4 รุ่น ได้แก่ -600/-700/-800/-900 สามารถจุผู้โดยสารได้ระหว่าง 108 ถึง 215 คน และแข่งขันกับเครื่องบินตระกูลแอร์บัส เอ320