จักรพรรดิซ่งไท่จู่
From Wikipedia, the free encyclopedia
ซ่งไท่จู่ ตามสำเนียงมาตรฐาน หรือ ซ้องไทโจ๊ว ตามสำเนียงฮกเกี้ยน (จีน: 宋太祖; พินอิน: Sòng Tàizǔ; 21 มีนาคม ค.ศ. 927[2] – 14 พฤศจิกายน ค.ศ. 976)[3] ชื่อตัวว่า จ้าว ควงอิ้น ตามสำเนียงมาตรฐาน หรือ เตียคังเอี๋ยน ตามสำเนียงฮกเกี้ยน (จีนตัวย่อ: 赵匡胤; จีนตัวเต็ม: 趙匡胤; พินอิน: Zhào Kuāngyìn) เป็นขุนศึกคนสำคัญของราชวงศ์โจวยุคหลัง (后周朝) แห่งจีนโบราณ ภายหลังบีบให้ไฉ จงซฺวิ่น (柴宗訓) จักรพรรดิราชวงศ์โจว สละราชบัลลังก์ให้แก่ตน จึงได้ก่อตั้งราชวงศ์ใหม่ คือ ราชวงศ์ซ่ง (宋朝) และขึ้นเป็นปฐมจักรพรรดิตั้งแต่ ค.ศ. 960 จนสวรรคตเมื่อ ค.ศ. 976
ซ่งไท่จู่ | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
จักรพรรดิราชวงศ์ซ่ง | |||||||||||||
ครองราชย์ | 4 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 960[1] – 14 พฤศจิกายน ค.ศ. 976 | ||||||||||||
ราชาภิเษก | กุมภาพันธ์ ค.ศ. 960 | ||||||||||||
ถัดไป | ซ่งไท่จง | ||||||||||||
ประสูติ | 21 มีนาคม ค.ศ. 927(927-03-21) ลั่วหยาง, รัฐถังยุคหลัง (ปัจจุบัน คือ ลั่วหยาง, เหอหนาน, ประเทศจีน) จ้าว ควงอิ้น | ||||||||||||
สวรรคต | 14 พฤศจิกายน ค.ศ. 976(976-11-14) (49 ปี) เปี้ยนจิง, จักรวรรดิซ่ง (ปัจจุบัน คือ ไคเฟิง, เหอหนาน, ประเทศจีน) | ||||||||||||
ฝังพระศพ | ก่งอี้, เหอหนาน, ประเทศจีน | ||||||||||||
| |||||||||||||
ราชวงศ์ | ราชวงศ์ซ่ง | ||||||||||||
พระราชบิดา | จ้าว หงอิน | ||||||||||||
พระราชมารดา | พระพันปีตู้ |
ขณะอยู่ในราชสมบัติ จ้าว ควงอิ้น ปราบปรามรัฐจิงหนาน (荆南), ฉู่ยุคหลัง (後蜀), ถังใต้ (南唐), และฮั่นใต้ (南漢) เป็นผลสำเร็จ จึงสามารถผนวกแผ่นดินเมืองจีน (中國本土) นำไปสู่การสิ้นสุดของยุคห้าวงศ์สิบรัฐ (五代十國) อันวุ่นวาย แต่เพื่อสร้างฐานอำนาจของตนให้แข็งแรง จ้าว ควงอิ้น ลดทอนอำนาจแม่ทัพนายกอง และหันไปพึ่งพาขุนนางพลเรือนในการบริหารราชกิจแทน เมื่อสิ้นเขาแล้ว น้องชายของเขา จ้าว ควงอี้ (趙匡義) ขึ้นสืบบัลลังก์ต่อในนาม ซ่งไท่จง (宋太宗)