ไฮง์เคิล เฮ 111
From Wikipedia, the free encyclopedia
ไฮง์เคิล เฮ 111 (เยอรมัน: Heinkel He 111) เป็นเครื่องบินเยอรมันที่ออกแบบโดยสองพี่น้องซีคฟรีทและวัลเทอร์ กึนเทอร์ ในปีค.ศ. 1934 เครื่องบินนี้ถูกเปรียบเปรยว่าเป็น "หมาป่าในคราบแกะ" ในช่วงของการพัฒนา เนื่องจากสนธิสัญญาแวร์ซายหลังสงครามโลกครั้งที่หนึ่งห้ามเยอรมนีครอบครองเครื่องบินทิ้งระเบิด ทำให้เยอรมนีต้องโฆษณาว่าเครื่องบินนี้เป็นเพียงเครื่องบินโดยสารเท่านั้น ทั้งที่ความเป็นจริงแล้ว มันถูกออกแบบให้เป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดขนาดกลางของลุฟท์วัฟเฟอ[2]
บทบาท | เครื่องบินทิ้งระเบิดขนาดกลาง |
---|---|
ชาติกำเนิด | ไรช์เยอรมัน |
บริษัทผู้ผลิต | ไฮง์เคิลฟลูคท์ซ็อยค์แวร์เคอ |
ผู้ออกแบบ | ซีคฟรีทและวัลเทอร์ กึนเทอร์ |
บินครั้งแรก | 24 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1935 |
เริ่มใช้ | ค.ศ. 1935 |
ผู้ใช้งานหลัก | ลุฟท์วัฟเฟอ |
จำนวนที่ผลิต | 6,508 ลำ[1] |
ไฮง์เคิล เฮ 111 ได้รับการยอมรับเป็นเครื่องบินทิ้งระเบิดเยอรมันที่ดีที่สุดในยุคนั้น และเป็นรุ่นเครื่องบินทิ้งระเบิดที่กองทัพอากาศเยอรมันใช้งานมากที่สุดในช่วงต้นสงครามโลกครั้งที่สอง เกียรติภูมิของเครื่องบินนี้มีไปจนถึงยุทธการที่บริเตนใน ค.ศ. 1940 จุดอ่อนด้านอาวุธป้องกันตัวของเครื่องบินก็ถูกเผยออกมา[2] อย่างไรก็ตาม มันยังคงเป็นเครื่องบินที่สร้างความเสียหายอย่างมากแก่ศัตรู