อัครมหาวิหารนักบุญยอห์น ลาเตรัน
From Wikipedia, the free encyclopedia
อัครมหาวิหารนักบุญยอห์น ลาเตรัน ในพระสันตะปาปา (อิตาลี: Arcibasilica Papale di San Giovanni in Laterano) หรือรู้จักกันทั่วไปในชื่อ มหาวิหารนักบุญยอห์น ลาเตรัน[3][4] (อิตาลี: Basilica di San Giovanni in Laterano) หรือเรียกอย่างสั้นว่า มหาวิหารลาเตรัน เป็นมหาวิหารเอกในกรุงโรมและเป็นอาสนวิหารประจำตำแหน่งมุขนายกแห่งกรุงโรม นับเป็นมหาวิหารที่เก่าแก่ที่สุดและมีตำแหน่งสูงสุดในบรรดามหาวิหารเอกทั้งสี่แห่งในกรุงโรม และมีสถานะเป็นโบสถ์แม่ของโบสถ์ทั้งปวงในคริสตจักรโรมันคาทอลิก
อัครมหาวิหารนักบุญยอห์น ลาเตรัน | |
---|---|
อัครมหาวิหารพระผู้ช่วยให้รอด อุทิศนักบุญยอห์นผู้ทำพิธีล้าง แลยอห์นผู้นิพนธ์พระวรสาร ในลาเตรัน Archibasilica Sanctissimi Salvatoris ac Sancti Ioannis Baptistae et Ioannis Evangelistae ad Lateranum (ละติน)[1] | |
เบื้องหน้าของอัครวิหารนักบุญยอห์น ลาเตรัน | |
41°53′9″N 12°30′20″E | |
ที่ตั้ง | โรม |
ประเทศ | ประเทศอิตาลี[2] |
นิกาย | โรมันคาทอลิก |
เว็บไซต์ | Archbasilica of St. John Lateran |
ประวัติ | |
สถานะ | มหาวิหารเอกในสันตะปาปา |
อุทิศแก่ | ยอห์นผู้ให้บัพติศมา และ ยอห์นผู้นิพนธ์พระวรสาร |
เสกเมื่อ | ค.ศ. 324 |
สถาปัตยกรรม | |
สถาปนิก | Alessandro Galilei |
ประเภทสถาปัตย์ | มหาวิหาร |
รูปแบบสถาปัตย์ | บาโรก |
งานฐานราก | คริสต์ศตวรรษที่ 4 |
แล้วเสร็จ | ค.ศ. 1735 (1735) |
โครงสร้าง | |
อาคารยาว | 140 เมตร (460 ฟุต) |
อาคารกว้าง | 140 เมตร (460 ฟุต) |
เนฟกว้าง | 65 เมตร (213 ฟุต) |
วัสดุ | หินอ่อน, แกรนิต และ ปูน |
การปกครอง | |
มุขมณฑล | มุขมณฑลโรม |
นักบวช | |
มุขนายก | สมเด็จพระสันตะปาปาฟรานซิส |
หัวหน้าบาทหลวง | อากอสตีโน วัลลีนี |
ชื่อที่ขึ้นทะเบียน | Historic Centre of Rome, the Properties of the Holy See in that City Enjoying Extraterritorial Rights and San Paolo Fuori le Mura |
ประเภท | มรดกโลกทางวัฒนธรรม |
เกณฑ์ | i, ii, iii, iv, vi |
ขึ้นเมื่อ | ค.ศ. 1980 (วาระที่ 4) |
เลขอ้างอิง | 91 |
รัฐภาคี | อิตาลีและสันตะสำนัก |
ภูมิภาค | ยุโรปและอเมริกาเหนือ |
อัครมหาวิหารนักบุญยอห์น ลาเตรัน เป็นมหาวิหารที่เก่าแก่มากที่สุดและมีความอาวุโสสูงสุดในบรรดามหาวิหารเอกทั้งสี่ในพระสันตะปาปาซึ่งทั้งหมดตั้งอยู่ในโรม มีลำดับศักดิ์อยู่เหนือแม้กระทั่งมหาวิหารนักบุญเปโตร และเป็นเพียงอาสนวิหารเพียงแห่งเดียวในโลกที่มีฐานะเป็น อัครมหาวิหาร และเนื่องจากเป็นอาสนวิหารที่เก่าแก่ที่สุด จึงได้รับการยกย่องให้เป็นอาสนวิหารแม่ของศาสนจักรโรมันคาทอลิก หัวหน้าพระคนบัจจุบันคือ พระคาร์ดินัลอากอสตีโน วัลลี ซึ่งเป็นคาร์ดินัลใหญ่แห่งมุขมณฑลโรม ในขณะที่ประธานาธิบดีฝรั่งเศสเป็นแคนันกิตติมศักดิ์ (honorary canon) ประจำมหาวิหารฯ โดยตำแหน่ง ซึ่งตำแหน่งแคนันกิตติมศักดิ์นี้เป็นตำแหน่งที่สืบทอดในหมู่ประมุขแห่งฝรั่งเศสมาตั้งแต่สมัยของพระเจ้าอ็องรีที่ 4 แห่งฝรั่งเศส
ด้านหน้าบริเวณทางเข้า มีศิลาจารึกเป็นภาษาละตินขนาดใหญ่ว่า Clemens XII Pont Max Anno V Christo Salvatori In Hon SS Ioan Bapt et Evang ซึ่งแปลอย่างย่อได้ว่า "สมเด็จพระสันตะปาปาเคลเมนต์ที่ 12 ในปีที่ 5 แห่งสมณสมัย ได้ทรงอุทิศอาคารหลังนี้แก่พระคริสต์เจ้าผู้ช่วยให้รอด เพื่อเป็นเกียรติแก่นักบุญยอห์นผู้ทำพิธีล้างและนักบุญยอห์นผู้นิพนธ์พระวรสาร" หรือมีความหมายก็คือ เดิมที มหาวิหารแห่งนี้ถูกสร้างขึ้นเพื่ออุทิศให้แก่พระเยซู และในหลายศตวรรษต่อมาก็ประกาศร่วมอุทิศให้แก่นักบุญยอห์นทั้งสอง คือยอห์นผู้ให้บัพติศมาและยอห์นผู้นิพนธ์พระวรสาร
อัครมหาวิหารฯ ตั้งอยู่ในกรุงโรม แต่อยู่นอกเขตแดนของนครรัฐวาติกันประมาณ 4 กิโลเมตรไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ แม้จะไม่ได้อยู่ในวาติกัน แต่อัครมหาวิหารแห่งนี้มีสิทธิสภาพนอกอาณาเขตในฐานะสมบัติของสันตะสำนัก จากผลของสนธิสัญญาลาเตรัน ค.ศ. 1929 ระหว่างสันตะสำนักวาติกันกับรัฐบาลอิตาลี