สงครามสยาม-เวียดนาม พ.ศ. 2327
From Wikipedia, the free encyclopedia
สงครามสยาม-เวียดนาม พ.ศ. 2327 เป็นสงครามความขัดแย้งระหว่างสยามรัตนโกสินทร์ในช่วงต้นรัชกาลพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก กับเวียดนามราชวงศ์เตยเซิน (Tây Sơn dynasty) ในประเด็นเรื่องการสนับสนุนเหงียนฟุกอั๊ญ (Nguyễn Phúc Ánh) หรือ"องเชียงสือ" ให้กลับไปครอบครองเมืองไซ่ง่อนดังเดิม ฝ่ายสยามยกทัพเข้าโจมตีเวียดนามภาคใต้ นำไปสู่การรบที่สักเกิ่ม-สว่ายมุ๊ต (Battle of Rạch Gầm-Xoài Mút) ในพ.ศ. 2328 ซึ่งฝ่ายเวียดนามเตยเซินสามารถเอาชนะทัพฝ่ายสยามได้
ข้อมูลเบื้องต้น วันที่, สถานที่ ...
สงครามสยาม-เวียดนาม พ.ศ. 2327 | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ส่วนหนึ่งของ สงครามสยาม-เวียดนาม | |||||||
การรบที่สักเกิ่ม-สว่ายมุ๊ต (พิพิธภัณฑ์กวนชุนภูพงศ์ ณ ไทเซิน) | |||||||
| |||||||
คู่สงคราม | |||||||
อาณาจักรรัตนโกสินทร์ (สยาม) อาณาจักรกัมพูชา ตระกูลเหงียน | ราชวงศ์เตยเซิน (เวียดนาม) | ||||||
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ | |||||||
พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช พระเจ้าหลานเธอ เจ้าฟ้ากรมหลวงเทพหริรักษ์ พระยาวิชิตณรงค์ เจ้าพระยาอภัยภูเบศร์ (แบน) เหงียน ฟุก อั๊ญ (Nguyễn Phúc Ánh) เจิว วัน เตี๊ยป (Châu Văn Tiếp) † เล วัน เกวิน (Lê Văn Quân) |
พระเจ้าท้ายดึ๊ก เหงียนญัค (Nguyễn Nhạc) เหงียน เหวะ (Nguyễn Huệ) เจือง วัน ดา (Trương Văn Đa) | ||||||
กำลัง | |||||||
มากกว่า 50,000 คน | 35,200 คน |
ปิด