ลำน้ำสาขา
From Wikipedia, the free encyclopedia
ลำน้ำสาขา หรือ แคว (อังกฤษ: tributary) คือแม่น้ำหรือลำธารที่ไหลเข้าลำน้ำหลักหรือทะเลสาบ[1] ลำน้ำสาขาจะไม่ไหลลงทะเลหรือมหาสมุทรโดยตรง ลำน้ำสาขาและลำน้ำสายหลักจะรวบรวมน้ำจากที่ราบลุ่มแม่น้ำทั้งน้ำบนดินและน้ำบาดาลให้ไหลไปสู่มหาสมุทร
ตัวอย่างของลำน้ำสาขาคือแม่น้ำแควน้อยและแควใหญ่ที่ไหลมาบรรจบกันที่จังหวัดกาญจนบุรี โดยน้ำจากลำน้ำสาขาทั้งสองไหลรวมเป็นแม่น้ำแม่กลองที่ไหลลงไปสู่อ่าวไทยที่จังหวัดสมุทรสงคราม
แม่น้ำอีร์ติชที่เป็นลำน้ำสาขาหลักของแม่น้ำอ็อบเป็นลำน้ำสาขาที่ยาวที่สุดในโลกด้วยความยาว 4,248 กิโลเมตร (2,640 ไมล์) ในขณะที่แม่น้ำมาเดราที่ไหลไปสู่แม่น้ำแอมะซอนเป็นลำน้ำสาขาที่ใหญ่ที่สุดนับจากปริมาณด้วยปริมาณไหลเฉลี่ย 31,200 m3/s (1,100,000 cu ft/s)
สิ่งที่ตรงกันข้ามกับลำน้ำสาขาคือลำน้ำแตกสาขาซึ่งน้ำจะไหลออกจากแม่น้ำสายหลักแทนที่จะไหลเข้า[2] ซึ่งมักพบในดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำ