ฤดูพายุเฮอริเคนแปซิฟิก พ.ศ. 2565
From Wikipedia, the free encyclopedia
ฤดูพายุเฮอริเคนแปซิฟิก พ.ศ. 2565 คือช่วงของฤดูกาลในอดีตที่เคยมีการก่อตัวของพายุหมุนเขตร้อนภายในมหาสมุทรแปซิฟิกด้านตะวันออก โดยฤดูกาลนี้เริ่มต้นอย่างเป็นทางการในวันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 ในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันออก และวันที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2565 ในมหาสมุทรแปซิฟิกกลาง และไปจบลงพร้อมกันในวันที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2565[1] โดยขอบเขตดังกล่าวเป็นระยะเวลาที่มีพายุหมุนเขตร้อนก่อตัวมากที่สุดในแอ่งแปซิฟิก อย่างไรก็ตาม เป็นไปได้ที่พายุหมุนเขตร้อนสามารถก่อตัวขึ้นได้ตลอดเวลา
ข้อมูลเบื้องต้น ขอบเขตฤดูกาล, ระบบแรกก่อตัว ...
ฤดูพายุเฮอริเคนแปซิฟิก พ.ศ. 2565 | |
---|---|
แผนที่สรุปฤดูกาล | |
ขอบเขตฤดูกาล | |
ระบบแรกก่อตัว | 29 มีนาคม พ.ศ. 2565 |
ระบบสุดท้ายสลายตัว | 24 ตุลาคม พ.ศ. 2565 |
พายุมีกำลังมากที่สุด | |
ชื่อ | ออร์ลีน |
• ลมแรงสูงสุด | 130 ไมล์/ชม. (215 กม./ชม.) (เฉลี่ย 1 นาที) |
• ความกดอากาศต่ำที่สุด | 949 มิลลิบาร์ (hPa; 28.02 inHg) |
สถิติฤดูกาล | |
พายุดีเปรสชันทั้งหมด | 19 ลูก |
พายุโซนร้อนทั้งหมด | 19 ลูก |
พายุเฮอริเคน | 10 ลูก |
พายุเฮอริเคนขนาดใหญ่ (ระดับ 3 ขึ้นไป) | 4 ลูก |
ผู้เสียชีวิตทั้งหมด | 26 คน |
ความเสียหายทั้งหมด | > 54.2 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (ค่าเงิน USD ปี 2022) |
ฤดูพายุเฮอริเคนแปซิฟิก 2563, 2564, 2565, 2566, 2567 |
ปิด