รอเบิร์ต วอลโพล
From Wikipedia, the free encyclopedia
รอเบิร์ต วอลโพล เอิร์ลแห่งออร์ฟอร์ด (อังกฤษ: Robert Walpole, 1st Earl of Orford) หรือเป็นที่รู้จักกันในนาม เซอร์ รอเบิร์ต วอลโพล เป็นรัฐบุรุษและนักการเมืองชาวอังกฤษผู้ถือว่าเป็นนายกรัฐมนตรีคนแรกโดยพฤตินัย และยังถือเป็นนายกรัฐมนตรีที่ครองตำแหน่งยาวนานที่สุดในประวัติศาสตร์ เขาเป็นหนึ่งในนักการเมืองที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์อังกฤษ[1] เขาได้รับเลือกตั้งเข้าไปในสภาในปี 1701 ในฐานะสมาชิกพรรควิก และได้ดำรงตำแหน่งสำคัญหลายตำแหน่ง เนื่องจากเขาเป็นพวกผู้ดีจากนอกกรุง ดังนั้นเขาจึงมองหาฐานการเมืองจากนอกกรุงเป็นหลัก
ข้อมูลเบื้องต้น เดอะไรต์ออนะระเบิลเอิร์ลแห่งออร์ฟอร์ด, นายกรัฐมนตรีแห่งบริเตนใหญ่ ...
เอิร์ลแห่งออร์ฟอร์ด | |
---|---|
นายกรัฐมนตรีแห่งบริเตนใหญ่ | |
ดำรงตำแหน่ง 4 เมษายน 1721 – 11 กุมภาพันธ์ 1742 (20 ปี 313 วัน) | |
ถัดไป | เอิร์ลแห่งวิลมิงตัน |
กษัตริย์ | พระเจ้าจอร์จที่ 1 และ จอร์จที่ 2 |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | 26 สิงหาคม ค.ศ. 1676(1676-08-26) นอร์ฟอล์ก ราชอาณาจักรอังกฤษ |
เสียชีวิต | 18 มีนาคม ค.ศ. 1745(1745-03-18) (68 ปี) ลอนดอน ราชอาณาจักรบริเตนใหญ่ |
ศาสนา | คริสตจักรแห่งอังกฤษ |
พรรคการเมือง | พรรควิก |
คู่สมรส | แคทเธอรีน วอลโพล มาเรีย วอลโพล |
ลายมือชื่อ | |
ปิด