ภาษามัลดีฟส์
From Wikipedia, the free encyclopedia
ภาษามัลดีฟส์ (อังกฤษ: Maldivian language) เป็นภาษากลุ่มอินโด-อารยันและเป็นภาษาราชการของประเทศมัลดีฟส์ มีคนพูดประมาณ 300,000 คน ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในมัลดีฟส์ รวมทั้งภาษามาห์ล (Mahl dialect) ที่ใช้ในลักษทวีป ซึ่งเป็นดินแดนสหภาพของอินเดีย เรียกชื่อต่างกันด้วยเหตุผลทางการเมือง ภาษาที่มีอิทธิพลต่อการพัฒนาของภาษามัลดีฟส์มีหลายภาษา โดยเฉพาะภาษาอาหรับ ที่เข้ามาพร้อมกับศาสนาอิสลาม รวมทั้ง ภาษาสิงหล ภาษามลยาฬัม ภาษาฮินดี ภาษาฝรั่งเศส ภาษาเปอร์เซีย ภาษาโปรตุเกส และ ภาษาอังกฤษ คาดว่าภาษามัลดีฟส์และภาษาสิงหลสืบมาจากภาษาเดียวกัน ซึ่งได้สูญพันธุ์ไป เมื่อเกิดภาษาใหม่ 2 ภาษาในช่วงประมาณ พ.ศ. 43
ภาษามัลดีฟส์ | |
---|---|
ދިވެހި | |
ออกเสียง | [diˈʋehi] |
ภูมิภาค | มัลดีฟส์; ลักษทวีป (อินเดีย) |
ชาติพันธุ์ | ชาวมัลดีฟส์ |
จำนวนผู้พูด | 3.4 แสนคน (2012) |
ตระกูลภาษา | อินโด-ยูโรเปียน
|
รูปแบบก่อนหน้า | ภาษาเอลู
|
ระบบการเขียน | อักษรทานะ |
สถานภาพทางการ | |
ภาษาทางการ | มัลดีฟส์ |
ภาษาชนกลุ่มน้อยที่รับรองใน | อินเดีย |
ผู้วางระเบียบ | สถาบันมัลดีฟส์ |
รหัสภาษา | |
ISO 639-1 | dv |
ISO 639-2 | div |
ISO 639-3 | div |
ผู้ศึกษาภาษานี้เป็นคนแรกคือ H. C. P. Bell เขาตั้งชื่อภาษานี้ว่า Divehi มาจาก –dives ของชื่อประเทศคือ Maldives คำว่ามัลดีฟส์นี้มีรากศัพท์มาจากคำเดียวกับทวีป (dvīp) ซึ่งหมายถึงเกาะในภาษาสันสกฤต นักภาษาศาสตร์ที่ทำวิจัยเกี่ยวกับภาษามัลดีฟส์เป็นคนแรกคือ Wilhelm Geiger ชาวเยอรมัน