พอลิเตตระฟลูออโรเอทิลีน
From Wikipedia, the free encyclopedia
พอลิเตตระฟลูออโรเอทิลีน (อังกฤษ: Polytetrafluoroethylene; PTFE) หรือ เทฟลอน (Teflon; ชื่อทางการค้าของดูปองท์) เป็นฟลูออโรพอลิเมอร์สังเคราะห์ ซึ่งเป็นสารประกอบคาร์บอนและฟลูออรีนที่มีมวลโมเลกุลสูง มีคุณสมบัติเป็นของแข็งชนิดไฮโดรโฟบิก ทนอุณหภูมิที่สูงและต่ำได้ดี และเป็นหนึ่งในสารที่มีค่าสัมประสิทธิ์แรงเสียดทานน้อยที่สุด[3]
ชื่อ | |
---|---|
IUPAC name
Poly(1,1,2,2-tetrafluoroethylene)[1] | |
ชื่ออื่น
Fluon, Poly(tetrafluoroethene), Poly(difluoromethylene), Poly(tetrafluoroethylene), teflon | |
เลขทะเบียน | |
ตัวย่อ | PTFE |
ChEBI | |
เคมสไปเดอร์ |
|
ECHA InfoCard | 100.120.367 |
KEGG |
|
UNII | |
CompTox Dashboard (EPA) |
|
คุณสมบัติ | |
(C2F4)n | |
ความหนาแน่น | 2200 kg/m3 |
จุดหลอมเหลว | 327 °C |
ความต้านทานไฟฟ้า | 1018 Ω·cm[lower-alpha 1] |
การนำความร้อน | 0.25 W/(m·K) |
ความอันตราย | |
NFPA 704 (fire diamond) | |
หากมิได้ระบุเป็นอื่น ข้อมูลข้างต้นนี้คือข้อมูลสาร ณ ภาวะมาตรฐานที่ 25 °C, 100 kPa
|
ในปี ค.ศ. 1938 PTFE ถูกค้นพบโดยบังเอิญ ขณะที่รอย พลันเกต (Roy Plunkett) นักเคมีของบริษัทดูปองท์กำลังทำการทดลองกับสารที่ใช้กับตู้เย็น[4] ในปี ค.ศ. 1945 ดูปองท์จดทะเบียนเครื่องหมายการค้าสารนี้ในชื่อ เทฟลอน[5] ต่อมาในปี ค.ศ. 1954 วิศวกรชาวฝรั่งเศสคนหนึ่งได้คิดค้นกระทะที่เคลือบด้วยเทฟลอนขึ้น และตั้งกิจการในชื่อ Tefal[6]
นอกจากกระทะและอุปกรณ์ทำครัวแล้ว PTFE ยังใช้ในหลายรูปแบบ เช่น ใช้เป็นสารหล่อลื่น ใช้เป็นสีทาผนัง ไปจนถึงใช้ในอุตสาหกรรมคอมพิวเตอร์และการบิน[7]