พระเจ้าคาโรลที่ 2 แห่งโรมาเนีย
From Wikipedia, the free encyclopedia
พระเจ้าคาโรลที่ 2 แห่งโรมาเนีย (15 ตุลาคม ค.ศ. 1893 – 4 เมษายน ค.ศ. 1953) ทรงเป็นกษัตริย์แห่งราชอาณาจักรโรมาเนียตั้งแต่ 8 มิถุนายน ค.ศ. 1930 กระทั่งสละราชบัลลังก์เมื่อวันที่ 6 กันยายน ค.ศ. 1940
พระเจ้าคาโรลที่ 2 | |||||
---|---|---|---|---|---|
กษัตริย์คาโรลที่ 2 แห่งโรมาเนีย ค.ศ. 1918 | |||||
พระมหากษัตริย์แห่งชาวโรมาเนีย | |||||
ครองราชย์ | 8 มิถุนายน ค.ศ. 1930 – 6 กันยายน ค.ศ. 1940 (10 ปี 90 วัน) | ||||
ก่อนหน้า | มีไฮที่ 1 | ||||
ถัดไป | มีไฮที่ 1 | ||||
นายกรัฐมนตรี | ดูรายชื่อ
| ||||
พระราชสมภพ | 25 ตุลาคม ค.ศ. 1893(1893-10-25) ปราสาทเปเลช, ซีนาเอีย, ราชอาณาจักรโรมาเนีย | ||||
สวรรคต | 4 เมษายน ค.ศ. 1953(1953-04-04) (59 ปี) เอสตอริล, ริเวียราโปรตุเกส, โปรตุเกส | ||||
ฝังพระศพ | สุสานหลวงราชวงศ์บรากันซา, โปรตุเกส (1953) มหาวิหารเคอร์ทีอาเดออาร์เกส, โรมาเนีย (2003) | ||||
คู่อภิเษก | ซีซี ลัมบรีนอ (แต่ง 1918; โมฆะ 1919) เจ้าหญิงเฮเลนแห่งกรีซและเดนมาร์ก (แต่ง 1921; หย่า 1928) มักดา ลูเปสคู (แต่ง 1947) | ||||
พระราชบุตร | คารอล ลัมบรีนอ กษัตริย์มีไฮที่ 1 แห่งโรมาเนีย | ||||
| |||||
ราชวงศ์ | โฮเอ็นโซลเลิร์น-ซิกมาริงเงิน | ||||
พระราชบิดา | กษัตริย์เฟอร์ดินานด์ที่ 1 แห่งโรมาเนีย | ||||
พระราชมารดา | เจ้าหญิงมารีแห่งเอดินเบอระ |
กษัตริย์คาโรลเป็นพระราชโอรสพระองค์โตในกษัตริย์เฟอร์ดินานด์ที่ 1 ได้รับการสถาปนาเป็นมกุฎราชกุมารเมื่อ ค.ศ. 1914 ภายหลังการสวรรคตของสมเด็จพระอัยกา (กษัตริย์คาโรลที่ 1 ซึ่งเป็นพระอนุชาในพระอัยกา) พระองค์เป็นกษัตริย์ราชวงศ์โฮเอินท์ซ็อลเลิร์นแห่งโรมาเนียพระองค์แรกที่ประสูติในประเทศโรมาเนีย (พระมหากษัตริย์พระองค์ก่อนหน้านั้นประสูติและเจริญพระชันษาในเยอรมนี และเสด็จมาโรมาเนียเมื่อบรรลุนิติภาวะแล้ว) มกุฎราชกุมารคาโรลทรงใช้ภาษาโรมาเนียเป็นภาษาหลัก และเป็นสมาชิกพระราชวงศ์โรมาเนียพระองค์แรกที่ได้รับการอภิบาลตามศาสนาคริสต์นิกายออร์ทอดอกซ์ แห่งเขตอัครบิดรแห่งโรมาเนีย[1]
พระองค์ทรงมีพระบุคลิกเจ้าสำราญ อันมีส่วนให้ต้องทรงเกี่ยวพันกับปัญหาในการอภิเษกสมรสตลอดรัชกาล และตลอดพระชนม์ชีพของพระองค์ทรงประสบกับเรื่องอื้อฉาวมากมาย นับตั้งแต่ที่ทรงอภิเษกสมรสกับซีซี ลัมบรีนอและเจ้าหญิงเฮเลนแห่งกรีซและเดนมาร์ก พระองค์ยังทรงคงความสัมพันธ์กับมักดา ลูเปสคู ซึ่งทำให้พระองค์ต้องสละสิทธิ์ในการสืบราชบัลลังก์ใน ค.ศ. 1925 และต้องเสด็จออกนอกประเทศ
ภายหลังการสวรรคตของกษัตริย์เฟอร์ดินานด์ใน ค.ศ. 1927 และพระราชโอรสวัย 5 พรรษาของเจ้าชายคาโรลทรงครองราชย์สืบต่อเป็นกษัตริย์มีไฮที่ 1 เจ้าชายคาโรลเสด็จกลับโรมาเนียใน ค.ศ. 1930 และทรงยึดบัลลังก์จากพระราชโอรสและคณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ รัชสมัยของพระองค์โดดเด่นจากการปรับความสัมพันธ์กับนาซีเยอรมนี การยอมรับกฎหมายการต่อต้านยิว และการพัฒนาไปสู่ระบอบเผด็จการตั้งแต่ปี ค.ศ. 1938 ในวันที่ 9 กันยายน ค.ศ. 1940 พระองค์ถูกบังคับให้เสด็จออกนอกประเทศโดยนายกรัฐมนตรีเอียน อันโตเนสคู โดยกษัตริย์มีไฮที่ 1 พระราชโอรสทรงกลับมาเป็นกษัตริย์แห่งโรมาเนียอีกครั้ง [2]