นิราศสุพรรณ (สุนทรภู่)
From Wikipedia, the free encyclopedia
ระวังสับสนกับ นิราศสุพรรณ (เสมียนมี)
นิราศสุพรรณ เป็นผลงานกวีนิพนธ์แบบโคลงประพันธ์โดยสุนทรภู่ เป็นนิราศเรื่องแรกและเรื่องเดียวของสุนทรภู่ที่ประพันธ์ด้วยฉันทลักษณ์โคลงสี่สุภาพ เข้าใจว่าต้องการลบคำสบประมาทว่าตนแต่งได้แต่เพียงกลอน เชื่อว่าสุนทรภู่แต่งนิราศสุพรรณในปี พ.ศ. 2374 ระหว่างที่จำพรรษาอยู่ที่วัดสระเกศ แล้วออกเดินทางไปยังเมืองสุพรรณเพื่อค้นหายาอายุวัฒนะ การเดินทางของสุนทรภู่ครั้งนี้หนักหนาแทบเอาชีวิตไม่รอด สุดท้ายก็ไม่ได้อะไรกลับมา สุนทรภู่เขียนบทสรุปของการเดินทางครั้งนี้ไว้ในโคลงบทก่อนบทสุดท้าย คือบทที่ 461 ความว่า
หวังไว้ให้ลูกเต้า | เหล่าหลาน | |
รู้เรื่องเปลืองป่วยการ | เกิดร้อน | |
อายุวัฒนะขนาน | นี้พ่อ ขอเอย | |
แร่ปรอทยอดยากข้อน | คิดไว้ให้จำฯ |
ข้อมูลเบื้องต้น นิราศสุพรรณ, ชื่ออื่น ...
นิราศสุพรรณ | |
---|---|
ชื่ออื่น | นิราศเมืองสุพรรณ, นิราศสุพรรณคำโคลง |
กวี | พระสุนทรโวหาร (ภู่) |
ประเภท | โคลงนิราศ |
คำประพันธ์ | โคลงสี่สุภาพ |
ความยาว | 462 บท |
ยุค | รัชกาลที่ 3 |
ปีที่แต่ง | พ.ศ. 2374 |
ส่วนหนึ่งของสารานุกรมวรรณศิลป์ |
ปิด