ดาหลัง
From Wikipedia, the free encyclopedia
ดาหลัง เป็นวรรณคดีสำคัญเรื่องหนึ่งของไทยจัดอยู่ในประเภทบทละครใน ซึ่งมีอยู่ด้วยกัน 4 เรื่องคือ รามเกียรติ์ อุณรุท ดาหลัง และอิเหนา โดย ดาหลัง และ อิเหนา นั้นมีต้นเค้ามาจากนิทานปันหยีของทางชวาเหมือนกัน แต่ความนิยมในดาหลังนั้นมีน้อยมาก อันจะสังเกตได้ว่าแทบไม่มีผู้ใดคิดจะหยิบมาอ่านหรือนำมาศึกษาอย่างจริงจังอาจเพราะด้วยเนื้อหานั้นค่อนข้างรุนแรงกว่าอิเหนา ภาษานั้นไม่ไพเราะลื่นไหลน่าอ่านเท่ากับอิเหนาฉบับรัชกาลที่ 2 และเนื้อเรื่องที่ได้ตีพิมพ์ออกมานั้นไม่จบตอน ขาดในส่วนของตอนจบไป จึงไม่มีใครทราบว่าเรื่องดาหลังนั้นแท้จริงแล้วจบอย่างไร จากสาเหตุข้างต้นจึงน่าจะเป็นเหตุให้วรรณคดีเรื่องนี้ถูกมองข้ามไปโดยปริยาย
ข้อมูลเบื้องต้น ดาหลัง, ชื่ออื่น ...
ดาหลัง | |
---|---|
ชื่ออื่น | อิเหนาใหญ่ |
กวี | พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช |
ประเภท | บทละครใน |
คำประพันธ์ | กลอนบทละคร |
ความยาว | 32 เล่มสมุดไทย |
ยุค | กรุงรัตนโกสินทร์ตอนต้น |
ปีที่แต่ง | รัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช |
ลิขสิทธิ์ | กรมศิลปากร |
ส่วนหนึ่งของสารานุกรมวรรณศิลป์ |
ปิด