จังหวัดดาเวาโอเรียนตัล
From Wikipedia, the free encyclopedia
จังหวัดดาเวาโอเรียนตัล (เซบัวโน: Sidlakang Dabaw) เป็นจังหวัดในเขตดาเบา ประเทศฟิลิปปินส์ มีเมืองศูนย์กลางคือมาตี เป็นจังหวัดที่อยู่ทางทิศตะวันออกสุดของประเทศ โดยจุดตะวันออกสุดคือแหลมปูซัน ตั้งอยู่ที่เทศบาลคารากา แหลมนี้ติดกับทะเลฟิลิปปินในมหาสมุทรแปซิฟิก
ข้อมูลเบื้องต้น จังหวัดดาเวาโอเรียนตัล, ประเทศ ...
จังหวัดดาเวาโอเรียนตัล | |
---|---|
จังหวัด | |
อ่าวปูฮาดา จังหวัดดาเวาโอเรียนตัล | |
สมญา: | |
เพลง: Banwa na Madayaw | |
ที่ตั้งในประเทศฟิลิปปินส์ | |
ประเทศ | ฟิลิปปินส์ |
เขต | ดาเบา |
ก่อตั้ง | 8 พฤษภาคม ค.ศ. 1967 |
เมืองหลัก | มาตี |
การปกครอง | |
• ประเภท | ซังกูเนียงปันลาลาวีกัน |
• ผู้ว่าราชการจังหวัด | Nelson Dayanghirang (PDP-Laban) |
• รองผู้ว่าราชการจังหวัด | Niño Uy (PDP-Laban) |
พื้นที่[3] | |
• ทั้งหมด | 5,679.64 ตร.กม. (2,192.92 ตร.ไมล์) |
อันดับพื้นที่ | 14 จาก 81 |
ความสูงจุดสูงสุด (ภูเขาฮามีกีตัน) | 1,620 เมตร (5,310 ฟุต) |
ประชากร | |
• ทั้งหมด | 558,958 คน |
• อันดับ | 54 จาก 81 |
• ความหนาแน่น | 98 คน/ตร.กม. (250 คน/ตร.ไมล์) |
• อันดับความหนาแน่น | 70 จาก 81 |
เขตการปกครอง | |
• นคร | มาตี |
• เทศบาล | 10
|
• บารังไกย์ | 183 |
• Districts | 1st and 2nd districts of Davao Oriental |
เขตเวลา | UTC+8 (PHT) |
รหัสไปรษณีย์ | 8200–8210 |
ไอดีดี : รหัสโทรศัพท์ | +63 (0)87 |
รหัส ISO 3166 | PH |
ภาษา | |
เว็บไซต์ | www |
ปิด
จังหวัดดาเวาโอเรียนตัลมีชื่อเสียงสำหรับแหล่งเพาะปลูกมะพร้าวรายใหญ่ของประเทศ จนได้รับสมญาว่า เมืองแห่งมะพร้าวของฟิลิปปินส์[1][2]