จักรพรรดิตึ ดึ๊ก
From Wikipedia, the free encyclopedia
ตึ ดึ๊ก (เวียดนาม: Tự Đức, 嗣德; 22 กันยายน ค.ศ. 1829 – 17 กรกฎาคม ค.ศ. 1883) พงศาวดารไทยเรียก ตือดึก[1] พระนามาภิไธยเดิม เหงียน ฟุก ห่ง เหญิ่ม (Nguyễn Phúc Hồng Nhậm, 阮福洪任) พงศาวดารไทยเรียกเจ้ายอมราชบุตร[2] เป็นจักรพรรดิเวียดนามแห่งราชวงศ์เหงียนพระองค์ที่ 4 เสวยราชย์ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1847–1883 เป็นจักรพรรดิราชวงศ์เหงียนที่อยู่ในราชสมบัติยาวนานที่สุดเป็นเวลา 36 ปี และเป็นจักรพรรดิเวียดนามพระองค์สุดท้ายที่ได้ปกครองเวียดนามในฐานะรัฐเอกราช ในรัชสมัยของพระองค์ประเทศเวียดนามต้องเผชิญกับการคุกคามทางทหารของฝรั่งเศส และการสูญเสียดินแดนเวียดนามภาคใต้หรือโคชินจีน (Cochinchina) ให้แก่ฝรั่งเศส
ข้อมูลเบื้องต้น จักรพรรดิตึ ดึ๊ก, ครองราชย์ ...
จักรพรรดิตึ ดึ๊ก | |||||
---|---|---|---|---|---|
จักรพรรดิแห่งเวียดนาม | |||||
ครองราชย์ | ค.ศ. 1847 – ค.ศ. 1883 | ||||
ก่อนหน้า | จักรพรรดิเถี่ยว จิ | ||||
ถัดไป | จักรพรรดิสุก ดึ๊ก | ||||
สวรรคต | 17 กรกฎาคม ค.ศ. 1883(1883-07-17) (53 ปี) | ||||
ฝังพระศพ | เคียมลัง | ||||
คู่อภิเษก | จักรพรรดินีเหละ เถียน | ||||
พระราชบุตร | อึง อ๊าย (พระราชโอรสบุญธรรม) จั๊ญ มง (พระราชโอรสบุญธรรม) อึง ดัง (พระราชโอรสบุญธรรม) | ||||
| |||||
ราชวงศ์ | ราชวงศ์เหงียน | ||||
พระราชบิดา | จักรพรรดิเถี่ยว จิ | ||||
พระราชมารดา | จักรพรรดินีงี เถียน |
ปิด