การประท้วงในประเทศอาร์มีเนีย พ.ศ. 2561
From Wikipedia, the free encyclopedia
กลุ่มนักการเมืองและประชาชนภายใต้การนำโดย ส.ส. นิโคร ปชินยาด (ผู้นำของพรรคสัญญาพลเรือน) ได้เริ่มขบวนการ การประท้วงต่อต้านรัฐบาลอาร์มีเนีย (หรือรู้จักกันในชื่อทั่วไปว่า #MerzhirSerzhin (อาร์มีเนีย: ՄերժիրՍերժին สำหรับ "#RejectSerzh") เมื่อเดือนเมษายน พ.ศ. 2561 การประท้วงและการเดินขบวนในครั้งนี้เกิดขึ้นหลังจากที่แซร์ช ซาร์กเซียนเข้ารับดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี ซึ่งเป็นผู้ที่ทรงอิทธิพลในรัฐบาลของอาร์มีเนียอย่างมาก และยังควบคุมพรรคริพับลิกันอีกด้วย
การประท้วงชาวอาร์มีเนีย พ.ศ. 2561 | |||
---|---|---|---|
การประท้วงเมื่อวันที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2561 | |||
วันที่ | 12 เมษายน พ.ศ. 2561 – จนถึงปัจจุบัน (6 ปี 1 สัปดาห์ 4 วัน) | ||
สถานที่ | อาร์มีเนีย: เยเรวาน, กียุมรี, วายอทส์ซอร์, อโบร์ยัน, เซแวน, อาร์เตอร์ชัค, อมาเวียร์, อตาลัก, เวการ์ชาเปด, เคเปน ชาวอาร์มีเนียที่อาศัยอยู่ต่างประเทศ: เก็นเดล, รัฐแคลิฟอร์เนีย,[1] มอสโก,[2] มาร์แซย์[3] | ||
สาเหตุ | ผลการเลือกตั้งของแซร์ช ซาร์กเซียนในการดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี | ||
เป้าหมาย |
| ||
วิธีการ | การเดินขบวน, การนั่งประท้วง , การประท้วงของนักเรียน, การดื้อแพ่ง, การเคลื่อนไหวออนไลน์[ต้องการอ้างอิง] | ||
สถานะ | ยังดำเนินอยู่ | ||
การยอมผ่อนปรน | แซร์ช ซาร์กเซียนได้ประกาศขอลาออกจากการดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี | ||
คู่ขัดแย้ง | |||
| |||
ผู้นำ | |||
| |||
จำนวน | |||
บาดเจ็บ | |||
|
เมื่อวันที่ 23 เมษายน แซร์ช ซาร์กเซียนได้กล่าวว่า "ผมผิดในขณะที่เขา [นิโคร ปชินยาด] ถูก" แล้วต่อมาเขาก็ได้ขอลาออก[16][17] การประท้วงในครั้งนี้ถือว่าเป็นการปฎิวัติอย่างสันติเมื่อเทียบกับการปฎิวัติของอดีตรัฐในโซเวียต[18][19][20] 25 เมษายน พรรคเออาร์เอฟ-ดชาสุนยัน พรรคพันธมิตรของพรรครีพับลิกันได้ประกาศขอถอนตัวออก[21] ซึ่งหมายถึงสามรถให้ฝ่านค้านรัฐบาลสามารถเข้ารับการเลือกตั้งโดยรัฐสภาแห่งชาติได้