பரப்பின் செங்கோடு
From Wikipedia, the free encyclopedia
பரப்பின் செங்கோடு அல்லது பரப்பின் செங்குத்து அல்லது சுருக்கமாகச் செங்கோடு (Surface normal or Normal) என்பது, ஒரு பரப்பு தட்டையானதாக இருக்கும்போது அப்பரப்பிற்குச் செங்குத்தான ஒரு திசையன் ஆகும். இரு பரிமாணத்தில் ஒரு வளைவரையின் செங்கோடு (செங்குத்துக்கோடு) அந்த வளைவரையின் தொடுபுள்ளியில் தொடுகோட்டிற்குச் செங்குத்தாக அமையும்.
பரப்பு தட்டையாக இல்லாமல் வளைந்திருந்தால் (அதாவது முப்பரிமாணத்தில்) அந்த வளைபரப்பின் மேல் உள்ள ஒரு புள்ளியில் அவ்வளைபரப்பின் தொடுதளத்திற்குச் செங்குத்தாக அமைந்த திசையன், அப்புள்ளியில் வளைபரப்பின் செங்கோடாகும்.[1] ஒரு பரப்பின் செங்குத்தின் திசைக்கு நேர் எதிர்திசையில் அமையும் திசையனும் அப்பரப்பின் செங்குத்துத் திசையனாகும்[2].
யூக்ளிடிய வெளியில் உட்பொதிந்த, ஏதேனுமொரு பரிமாண, வகையிடத்தகு பன்மடிவெளிகளுக்கும் இந்த செங்கோட்டுக் கருத்துரு பொதுமைப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. ஒரு பன்மடிவெளியில் அமைந்த ஒரு புள்ளி P. இப்புள்ளியில் பன்மடிவெளியின் தொடுவெளிக்கு செங்குத்தான திசையன்களின் கணம், புள்ளி P இல் அப்பன்மடிவெளியின் செங்குத்து வெளி அல்லது செங்குத்துத் திசையன் வெளி எனப்படும். வகையிடத்தகு வளைகோடுகளுக்கு வளைமைத் திசையன் செங்குத்துத் திசையனாக அமையும்.