Daimyō
From Wikipedia, the free encyclopedia
Daimyō (Japonisht: 大名) ishin feudalë më të fuqishëm japonezë,[1] deri në rënien e tyre në periudhën Meiji. Fjala dai do të thotë e madhe, ndërsa myō rrjedh nga fjala myōden që do të thotë vend privat.[2]
Ata janë të nënshtruar vetëm shogunëve, daimyō ishin feudalët më të fuqishëm duke udhëhequr nga shekulli i 10-të deri në shekullin e 19-të në Japoni. Disa klane të daimyō, sidomos Mōri, Shimazu dhe Hosokawa, ishin degë të kadetëve të familjes perandorake ose që zbrisnin nga kuge, daimyō tjerë u promovuan nga radhët e samurajve, sidomos gjatë periudhës Edo.
Daimyō shpesh punësuan samurai për të ruajtur vendin e tyre dhe ata paguan samurai në tokë ose ushqim si relativisht pak mund të përballojë për të paguar samurai në të holla. Epoka e daimyō përfundoi shpejt pas restaurimit Meiji me miratimin e sistemit të prefekturës më 1871.