Złoty wiek kultury żydowskiej na Półwyspie Iberyjskim
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Złoty wiek kultury żydowskiej w Hiszpanii wiąże się z epoką średniowiecza w Europie oraz okresem muzułmańskiego zwierzchnictwa nad większością Półwyspu Iberyjskiego. W tym czasie Żydzi byli ogólnie akceptowaną częścią społeczeństwa i rozkwitało ich życie religijne, kulturalne i ekonomiczne.
Charakter i rozpiętość czasowa „Złotego wieku” są przedmiotami debaty historycznej. Według niektórych badaczy okres ten rozpoczął się wraz z muzułmańskim podbojem (przez Umajjadów) państwa Wizygotów w latach 711–718. Inni umiejscawiają początek w roku 912, w którym na tron emira Kordoby wstąpił Abd ar-Rahman III. Koniec tego okresu bywa datowany na rok 1031 (upadek Kalifatu Kordoby), 1066 (data masakry Żydów w Grenadzie), 1090 (podbój Almorawidów) lub środek XII wieku (podbój Almohadów).