Wojna polsko-niemiecka (1028–1031)
wojna między królem polskim Mieszkiem II a królem niemieckim i cesarzem rzymskim Konradem II w latach 1028–1031 / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wojna polsko-niemiecka w latach 1028–1031 – konflikt zbrojny pomiędzy królem polskim Mieszkiem II Lambertem a królem niemieckim i cesarzem rzymskim Konradem II Salickim toczony w latach 1028–1031.
Wojna polsko-niemiecka | |||
Państwo Mieszka II w pierwszym okresie panowania (1025–1031) odziedziczone po Bolesławie Chrobrym | |||
Czas |
1028–1031 | ||
---|---|---|---|
Miejsce |
Saksonia (Miśnia), Bawaria(inne języki) (Austria), Łużyce (Łużyce, Milsko), Grody Czerwieńskie, Morawy?, Słowaczyzna? | ||
Terytorium |
Święte Cesarstwo Rzymskie (Królestwo Niemieckie), Królestwo Polskie | ||
Przyczyna |
Bezpośrednia: | ||
Wynik |
• Klęska Mieszka II | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
brak współrzędnych |
Bezpośrednim powodem był najazd Mieszka II na Saksonię, margrabstwo Świętego Cesarstwa Rzymskiego. Kluczowym punktem wojny i de facto jej ostatecznym końcem był atak wojsk cesarskich i ruskich na Polskę w 1031 roku, po którym Mieszko musiał uciekać z kraju, a władzę objął jego starszy brat Bezprym. Formalnym końcem konfliktu był uzgodniony w 7 lipca 1032 traktat pokojowy na zjeździe w Merseburgu[1][2][3].