Wojna libańska 1982–1985 (hebr מלחמת לבנון, Milchemet Lewanon; arab. الاجتياح, Al-Ijtiah) nazywana przez Izraeloperacją Pokój dla Galilei (hebr. מבצע שלום הגליל, lub מבצע של"ג; Miwca Szalom HaGalil lub Miwca Szeleg; później przyjęto nazwę I wojna libańska) rozpoczęła się 6 czerwca 1982 roku, od izraelskiej inwazji na południowy Liban. Rząd Izraela jako usprawiedliwienie agresji przedstawił ją jako odwet za nieudany zamach na izraelskiego ambasadoraSzelomo Argowa w Londynie (4 czerwca 1982). Zamach przeprowadziła Organizacja Abu Nidala z Libanu.
Izraelczycy rozbili siły OWP, wojska syryjskie i muzułmańskie oddziały libańskie, po czym otoczyli Bejrut. Dalsze starcia doprowadziły do eskalacji wojny domowej w Libanie, w którą zaangażowały się międzynarodowe siły pokojowe, Druzowie, Islamski Dżihad, Hezbollah oraz Partia Pracujących Kurdystanu po ewakuacji z Turcji. Wojna zakończyła się w wyniku zawartego porozumienia, 10 czerwca 1985 na mocy którego wojska izraelskie wycofały się z Libanu. Jednak starcia w przygranicznej strefie bezpieczeństwa trwały jeszcze do połowy roku 2000.