Wilhelm II (książę Apulii)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wilhelm II, wł. Guglielmo II (ur. 1095 w Salerno, zm. 28 lipca 1127 tamże) – od 1111 książę Apulii i Kalabrii oraz Amalfi (jako Wilhelm) z normańskiej dynastii Hauteville.
Książę Apulii i Kalabrii, Książę Amalfi | |
Okres | |
---|---|
Koronacja |
1125 (instalacja książęca) |
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce spoczynku | |
Ojciec | |
Matka | |
Rodzeństwo | |
Małżeństwo |
Był jedynym synem Rogera Trzosa i Adeli flandryjskiej, który dożył wieku dorosłego. Władzę po swoim ojcu odziedziczył jeszcze w 1111 jako nieletni chłopiec. Do 1114 regencję w jego imieniu sprawowała matka. Prowadził nieudolną politykę feudalną wobec pozostałych członków rodu. Jego starszy kuzyn, Roger II hrabia Sycylii wysunął roszczenia do tytułów książęcych Wilhelma. Dopiero w 1121, dzięki interwencji papieża Kaliksta II, Wilhelm i Roger zawarli pokój. Wilhelm przyznał dziedzictwo swoich tytułów Rogerowi, w przypadku niepozostawienia prawowitego syna. W zamian Roger zobowiązał się do wsparcia Wilhelma w stłumieniu buntu Jordana, barona Ariano. Dodatkowo Wilhelm wycofał się do Amalfi, oddając swoje księstwo we właściwy zarząd kuzynowi. W 1125 papież Honoriusz II dokonał instalacji książęcej Wilhelma. Akt ten niewiele jednak zmienił. Co prawda potwierdzał władzę zwierzchnią księcia, jednak zasadniczy wpływ na politykę książęcą nadal wywierał Roger.
W 1114 Wilhelm poślubił Welfrydę córkę Roberta z Alife, hrabiego Carazzo. Małżeństwo było bezdzietne. Po śmierci Wilhelma w lipcu 1127, jego jedyny prawny spadkobierca, najstarszy z kuzynów Roger bez przeszkód potwierdził przyznane mu prawo wyłącznego dziedziczenia.