Wikipedysta:Zmechowiec 75/Brudnopis gościnny2/Garnizon Przasnysz
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Garnizon Przasnysz – garnizon utworzony na przełomie XVIII i XIX wieku, stałego stacjonowania regimentów dragońskich armii pruskiej w czasie zaboru pruskiego[1], następnie znalazł się na terenie Księstwa Warszawskiego, potem Królestwa Polskiego, pełniąc funkcje militarne, od 1907 garnizon armii Imperium Rosyjskiego z kompleksem koszarowym o zabudowie carskiej[2], jednocześnie stał się autonomicznym i granicznym miastem garnizonowym[3].
W czasie I wojny światowej w listopadzie i grudniu 1914 pod i w samym garnizonie toczyły się ciężkie walki pomiędzy wojskami rosyjskimi i niemieckimi, jako garnizon graniczny wielokrotnie przechodził z rąk do rąk. 15 lipca 1915 garnizon został opanowany przez oddziały niemieckie i był pod ich jurysdykcją. 11 listopada 1918, po odzyskaniu przez Polskę niepodległości rozlokowana była placówka Polskiej Organizacji Wojskowej. W sierpniu 1920 w garnizonie i w rejonie miały miejsce wyjątkowo zacięte walki z bolszewicką 15 Armią. Przez dwa tygodnie miasto było okupowane przez wojska sowieckie Korpusu Kawalerii Gaj-Chana. Od 21 sierpnia 1920 operowały w rejonie oraz były rozlokowane w koszarach garnizonu oddziały Wojska Polskiego II RP do 1939. Od 1939 do 1945 garnizon armii niemieckiej. Po II wojnie światowej garnizon wojsk Armii Czerwonej/Radzieckiej, od 1946 polski garnizon wojskowy Wojska Polskiego. Siedzibą garnizonu jest miasto Przasnysz, funkcjonuje w kompleksie koszarowym przy ul. Makowskiej 69, gdzie jednocześnie stacjonuje 2 Ośrodek Radioelektroniczny[4].