Wikipedysta:Jaroz86/brudnopis15
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
przeciwlotnicze zestawy rakietowe krótkiego zasięgu S-125SC Newa-SC.
Oryginalne zestawy Newa były sukcesywnie kupowane w ZSRS w latach 1969-1986 (w sumie 24 zestawy wersji bazowych S-125, S-125M i S-125M1A) wraz z pociskami 5W27U i 5W27D (łącznie 1386 bojowych, ostatnich 320 w 1985 r.) na potrzeby jednostek rakietowych ówczesnych Wojsk Obrony Powietrznej Kraju. W latach 1974-1982 Wojskowe Zakłady Uzbrojenia nr 2 z Grudziądza zrealizowały trzy etapy modernizacji większości dostarczonych wcześniej zestawów, doprowadzając je do jednolitego standardu S-125M1.
Pod koniec istnienia Układu Warszawskiego WOPK miał sześć dywizjonów Dwina, 23 dywizjony Wołchow, 4 dywizjony Newa, 18 dywizjonów Newa-M, 2 dywizjony Wega. Łącznie było to 53 dywizjonów, a pozostałe wcześniej istniejące 3 dywizjony zostały rozformowane już 1987 i 1989 roku. Liczenie zdolności WOPK liczbą dywizjonów jest logiczne ponieważ wszystkie te systemy były jednokanałowe i mogły zwalczać jednorazowo tylko jeden cel. Dywizjon liczył 3 lub 4 wyrzutnie (Newa i Newa-M) lub 6 wyrzutni (Dwina, Wołchow, Wega) co dawało łącznie 270 wyrzutni jedno-, dwu- i czteroprowadnicowych na pozycjach bojowych (nie licząc zapasu remontowego).
Pod koniec istnienia Układu Warszawskiego wojska lądowe posiadały na stanie następujące wyrzutnie rakiet: Krug - 28 egz., Kub - 124 egz., Osa - 65 egz., Strzała-1 - 16 szt., Strzała-10 - 4 szt., Strzała-2M - 612 szt. Dodatkowo wojska lądowe miały 430 armat 57 mm S-60, 85 gąsienicowych zestawów ZSU-23-4 Szyłka oraz około 300 armat ZU-23-2 i ZUR-23-2S (z dodatkowymi wyrzutniami rakiet Strzała-2M). Trzeba mieć świadomość, iż używane jeszcze obecnie przez Polskę rakiety Newa, Wega, Kub i Osa zostały wyprodukowane przed 1990 rokiem i reprezentują ówczesny, a właściwie jeszcze starszy, poziom rozwiązań technicznych. Rakiety do zestawów Dwina, Wołchow, Strzała-1 i Strzała-10 zostały już całkowicie wycofane z naszego wojska.
Dywizjon składa się z trzech zespołów bojowych, mogących działać indywidualnie. A w skład każdego zespołu wchodzą wyrzutnie rakiet oraz stacja naprowadzania. Czyli jest ich osiemnaście i jednocześnie mogą zwalczać tylko 18 celów. Każdy z 17 zespołów dysponuje trzema czteroprowadnicowymi wyrzutniami rakiet Newa posadowionych na podwoziach czołgów T-55. Także stacja naprowadzania SNR-125SC jest ruchoma i posadowiona na podwoziu wyrzutni wycofanych już rakiet operacyjno-taktycznych R-17 (Scud). Obecnie wszystkie zespoły są dużo bardziej mobilne od wcześniejszych dywizjonów ogniowych OPK (ich przemieszczenie było długotrwałe), ale ta mobilność jest ograniczona - i gabarytami, i podwoziami. Manewr wyrzutni Newa-SC jest trenowany i ćwiczony, ale jego przerzut na drugi koniec Polski wymaga dużo czasu. Jeden zespół w Mrzeżynie jest stacjonarny (z możliwością przemieszczenia) i wykorzystuje stare rakiety Wega (sześć jednoprowadnicowych wyrzutni z automatycznym przeładowaniem ze schronu).