Wikipedysta:El Matador/Natalie Wood
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Natalie Wood (wym. [nætəli wʊd][1]; ur. 20 lipca 1938 w San Francisco, zm. 29 listopada 1981 w Oceanie Spokojnym) – amerykańska aktorka filmowa i telewizyjna, gwiazda filmowa.
Imię i nazwisko urodzenia |
Natalia Nikolaevna Zacharenko | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | |||
Data i miejsce śmierci |
29 listopada 1981 | ||
Przyczyna śmierci | |||
Miejsce spoczynku |
Westwood Village Memorial Park Cemetery w Los Angeles | ||
Zawód, zajęcie | |||
Narodowość |
amerykańska | ||
Edukacja |
wykształcenie średnie | ||
Uczelnia |
Van Nuys High School | ||
Wyznanie | |||
Rodzice |
Nicholas Gurdin, Maria Gurdin | ||
Małżeństwo |
Robert Wagner (1957–1962) | ||
Dzieci |
Natasha Gregson Wagner (ur. 1970) | ||
Krewni i powinowaci |
Lana Wood (siostra) | ||
| |||
Strona internetowa |
Urodziła się w niezamożnej rodzinie rosyjskich emigrantów. W wieku niepełna 5 lat zadebiutowała jako aktorka w filmie Happy Land Irvinga Pichela. Od tej pory przez kilkanaście lat jej karierą kierowała ambitna matka. Po swoim drugim filmie, Na zawsze, zdobyła popularność jako aktorka dziecięca. W następnych latach grała zazwyczaj role niesfornych dzieci. Najbardziej znanym filmem z tego czasu jest bożonarodzeniowy klasyk, Cud na 34. ulicy. Gdy zaczęła dorastać, jej kariera uległa załamaniu. Zaczęła występować w serialach telewizyjnych. Przełom nastąpił po roli Judy w kultowym Buntowniku bez powodu. W 1955 roku podpisała wieloletni kontrakt z Warner Bros., stając się jedną z gwiazd wytwórni. Przez okres obowiązywania umowy zazwyczaj obsadzano ją wbrew jej woli w mało ambitnych, komercyjnych produkcjach. Ze względu na egzotyczną urodę często grała role przedstawicielek mniejszości etnicznych. Jej kariera ulegała stagnacji. Sfrustrowana tym stanem wynegocjowała sobie większą niezależność, dzięki której mogła występować w bardziej interesujących produkcjach innych wytwórni. Na pierwszą połowę lat 60. XX przypadł szczyt jej kariery. W tym czasie zagrała główne role m.in. w rewolucyjnym musicalu West Side Story, melodramatach Wiosenna bujność traw i Romans z nieznajomym. W połowie dekady zdecydowała się skupić na rodzinie, ograniczając występy w filmach. Po kilkuletniej przerwie wróciła w skandalizującym filmie Bob i Carol i Ted i Alice. Po zostaniu matką w 1970 roku zawiesiła swoją karierę. Gdy jej dzieci podrosły, wróciła do zawodu, decydując się głównie na udział w produkcjach telewizyjnych, w których osiągała umiarkowane sukcesy. W ostatnich latach życia próbowała odnowić status gwiazdy filmowej, ale żadna produkcja z tego okresu nie osiągnęła sukcesu.
W swoim życiu dwukrotnie wychodziła za mąż za aktora Roberta Wagnera. Przez krótki okres była żoną brytyjskiego menadżera Richarda Gregsona. Miała dwie córki, Natashę (ur. 1970) i Courtney (ur. 1974).
Przez niemal całe życie zmagała się z licznymi lękami, wpojonymi w dzieciństwie przez jej przez matkę. Część z nich udało jej się zwalczyć dzięki wieloletnim spotkaniom z psychoterapeutą. W latach 60. uzależniła się od leków nasennych. W 1964 roku podjęła nieudaną prośbę samobójczą, przedawkowując Seconal. W połowie następnej dekady zaczęła nadmiernie sięgać po środki przeciwbólowe. Wtedy popadła też w nałóg alkoholowy.
Zmarła śmiercią tragiczną, tonąc u wybrzeży Catalina Island na Pacyfiku. W chwili śmierci miała 43 lata.
Trzykrotnie nominowano ją do Oscara. Otrzymała Złoty Glob. Jest jedną z niewielu hollywoodzkich aktorek dziecięcych, którym udało się zrobić karierę będąc dorosłą. Jest też podziwiana za swoją urodę.