Wikipedysta:2brotherbjorn/Robert Watson-Watt
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sir Robert Alexander Watson Watt [uwaga 1][1] (ur. 13 kwietnia 1892 w Brechin, zm. 5 grudnia 1973 w Inverness) – szkocki pionier radionamierzania i technologii radarowej[2].
Watt rozpoczął swoją karierę w dziedzinie radiofizyki od pracy w Met Office, gdzie zaczął szukać dokładnych sposobów śledzenia burz za pomocą fal radiowych emitowanych przez błyskawice. Doprowadziło to do opracowania w latach 20. odbiornika znanego później jako radionamiernik HF/DF. Choć w tamtym czasie było o nim głośno, ogromny potencjał militarny systemu został rozwinięty dopiero pod koniec lat 30. HF/DF pozwolił operatom określić lokalizację wrogiego nadajnika radiowego w ciągu kilku sekund i stał się główną częścią sieci systemów, które pomogły pokonać zagrożenie ze strony niemieckich U-bootów podczas II wojny światowej.
W 1935 roku Watt został poproszony o skomentowanie doniesień o niemieckim promieniu śmierci opartym na radiu. Watt i jego asystent Arnold Wilkins szybko ustalili, że nie jest to możliwe, ale Wilkins zasugerował wykorzystanie sygnałów radiowych do lokalizowania samolotów na dużych odległościach. Doprowadziło to do demonstracji w lutym 1935 roku, podczas której sygnały z nadajnika krótkofalowego BBC zostały odbite od samolotu Handley Page H.P.50[2][3]. Watt kierował rozwojem praktycznej wersji tego urządzenia, które weszło do służby w 1938 roku pod kryptonimem Chain Home. System ten dostarczał istotnych informacji z wyprzedzeniem, które pomogły Królewskim Siłom Powietrznym w Bitwie o Anglię[4][5].
Po sukcesie swojego wynalazku Watt został wysłany do Stanów Zjednoczonych w 1941 roku, aby doradzać w zakresie obrony powietrznej po ataku Japonii na Pearl Harbor. Po powrocie kontynuował prace nad rozwojem radarów dla War Office i Ministerstwa Zaopatrzenia. W 1941 roku został wybrany na członka Royal Society, w 1942 otrzymał tytuł szlachecki Kawalera, a w 1946 został odznaczony amerykańskim Medalem za Zasługi.