Szkoła tłumaczy w Toledo
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Szkoła tłumaczy w Toledo (hiszp. Escuela de Traductores de Toledo) – grupa uczonych reprezentujących trzy wyznania: chrześcijaństwo, islam oraz judaizm[1], którzy współpracowali ze sobą na przełomie XII i XIII wieku w Toledo, stanowiącym wówczas ważny ośrodek nauki muzułmańskiej. Szkoła ta, istniejąca w latach 1135–1284, powstała z inicjatywy arcybiskupa Rajmunda I de Sauvetât[2]. Tłumacze przełożyli na łacinę i hiszpański (kastylijski) wiele rękopisów. Przetłumaczono na łacinę nie tylko wszystkie dzieła Arystotelesa dostępne w języku arabskim, ale również liczne dzieła filozofów i uczonych muzułmańskich i żydowskich, takich jak Awicenna, Al-Ghazali, Awicebron. Dzięki tym tłumaczeniom dorobek autorów arabskich, a za ich pośrednictwem również uczonych starożytnych, stał się dostępny dla cywilizacji zachodniej.