Stosunki egipsko-syryjskie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Stosunki egipsko-syryjskie były w pierwszych latach po powstaniu państwa syryjskiego w 1946 dosyć bliskie, szczególnie zaś zacieśniły się po rewolucji Wolnych Oficerów w Egipcie w 1952. Egipt zaczął wówczas przewodzić blokowi państw arabskich, które nie zgodziły się na bliską współpracę z Zachodem. Wyrazem tego stało się zawarcie syryjsko-egipskiego układu o wspólnym dowództwie wojskowym z siedzibą w Damaszku w październiku 1955. Sojusz obu krajów scementował kryzys sueski, podczas którego Syria wsparła Egipt. W 1959 oba państwa utworzyły Zjednoczoną Republikę Arabską, która miała być początkiem budowania państwa panarabskiego. Unia rozpadła się jednak już po dwóch latach z powodu znaczących różnic w gospodarce obu krajów i błędnej polityki Gamala Abdel Nasera wobec syryjskich elit.
W 1963 partia Baas przeprowadziła w Syrii zamach stanu. Mimo deklarowanych przez przywódców organizacji haseł panarabskich i restytucji unii syryjsko-egipskiej do odtworzenia wspólnego państwa nie doszło. Oba kraje natomiast blisko współpracowały, widząc wspólny cel w zniszczeniu państwa izraelskiego. Wszczęta przez Egipt wojna w 1967 zakończyła się jednak ich klęską. Częściowy sukces Egipt i Syria odniosły natomiast w kolejnej wojnie z Izraelem, którą wspólnie stoczyły – wojnie Jom Kipur w 1973.
Po 1973 prezydent Egiptu Anwar as-Sadat przystąpił do procesu pokojowego z Izraelem, zakończonego podpisaniem traktatu pokojowego w 1979. Syria zajęła przeciwne stanowisko i w 1978 zerwała z Egiptem stosunki dyplomatyczne. W 1980 Syria poparła Iran w wojnie przeciwko Irakowi, co jeszcze pogorszyło jej relacje z Egiptem. Poprawiły się one w latach 90. XX wieku za sprawą starań prezydenta Egiptu Husniego Mubaraka. Poprawne relacje obydwu państw przetrwały do 2012, gdy podczas Arabskiej Wiosny rządy Husniego Mubaraka zostały obalone, a po wolnych wyborach parlamentarnych i prezydenckich władzę objęli Bracia Muzułmanie oraz ich przedstawiciel Muhammad Mursi. Po wybuchu wojny domowej w Syrii poparł on opozycję antyrządową, co doprowadziło do zerwania stosunków dyplomatycznych. Poprawne stosunki egipsko-syryjskie zostały przywrócone po zamachu stanu w Egipcie w lipcu 2013, gdy władzę w Kairze ponownie przejęli wojskowi na czele z gen. Abd al-Fattahem as-Sisim, następnie wybranym na prezydenta kraju. Egipt zadeklarował wówczas neutralne stanowisko wobec wojny w Syrii, domagając się jedynie, by granice tego kraju pozostały nienaruszone.