Stanisława Umińska
polska aktorka / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Stanisława Umińska?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Stanisława Umińska (imię zakonne Benigna Umińska; ur. 17 listopada 1901 w Warszawie, zm. 25 grudnia 1977 w Gaju) – polska aktorka, a następnie po osobistym dramacie od 1927 członkini świeckiego Stowarzyszenia „Samarytanki”, a potem zakonnica w Zgromadzeniu Sióstr Benedyktynek Samarytanek Krzyża Chrystusowego. W czasie II wojny światowej ratowała żydowskie dziewczęta i udzielała pomocy ludziom z konspiracji. Wraz z Leonem Schillerem i Tacjanną Wysocką oraz przy pomocy wspólnoty zakonnej, utworzyła w Henrykowie (dziś Budynek Centrum Lokalnego przy ul. Modlińskiej 257 w Warszawie) drugi po teatrze wojskowym konspiracyjny teatr w Warszawie[2] (aktorkami były dziewczęta z ulicy, niejednokrotnie młodociane przestępczynie, którymi opiekowały się siostry samarytanki, dając im dach nad głową, wykształcenie i przygotowanie do prostych prac domowych). W okresie PRL-u pracowała społecznie na rzecz dzieci z niepełnosprawnością intelektualną. Była kierowniczką i przełożoną kilku samarytańskich placówek, m.in. w Lublinie[3], Mierzęcinie czy Zalesinie[4]. Kilkakrotnie była wybierana do zarządu zgromadzenia samarytanek.
Stanisława Umińska | |||
zakonnica, aktorka | |||
Data i miejsce urodzenia |
17 listopada 1901 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
25 grudnia 1977 | ||
Miejsce pochówku | |||
Wyznanie | |||
Kościół | |||
Inkardynacja |
Zgromadzenie Sióstr Benedyktynek Samarytanek Krzyża Chrystusowego | ||
Śluby zakonne |
1936 | ||
|