Specjalizacja pokarmowa u pszczół
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Specjalizacja pokarmowa u pszczół – ograniczenie niektórych gatunków pszczół do pozyskiwania pokarmu z pewnej grupy gatunków roślin.
Poszczególne gatunki pszczół różnią się przywiązaniem do gatunków roślin, z których pobierają pokarm. Część gatunków korzysta z szerokiego spektrum roślin należących do różnych rodzin, natomiast inne ograniczają się do szerszej lub węższej grupy spokrewnionych gatunków. Zazwyczaj specjalizacja dotyczy wyłącznie lub przede wszystkim samic zbierających pyłek dla potomstwa - nektar może, a czasem musi być (jak u skrócinek (Macropis) wyspecjalizowanych na tojeści, która nie produkuje nektaru[1]) być zbierany z kwiatów innych roślin. Najczęściej stosowanym podziałem gatunków pszczół względem specjalizacji pokarmowej to ten na gatunki polilektyczne, oligolektyczne i monolektyczne[2][3]. Ponieważ kategoria pszczół monolektycznych obejmuje gatunki o bardzo różnym stopniu specjalizacji, niektórzy autorzy wyróżniają dodatkowe kategorie, takie jak gatunki wąsko i szeroko oligolektyczne (ang. narrow oligolecty, broad oligolecty) albo mezolektyczne (ang. mesolecty)[3].