Sakra królów Francji
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sakra królów Francji – ceremoniał związany z obejmowaniem przez nowego króla korony francuskiej, według praw fundamentalnych monarchii francuskiej nadający mu szczególny status społeczny oraz przywileje o boskim pochodzeniu (umiejętność leczenia chorych na skrofuły).
Pierwsza ceremonia sakry odbyła się w momencie obejmowania władzy przez Pepina Małego i została przeprowadzona przez arcybiskupa Moguncji Bonifacego-Winfrida w celu podkreślenia sojuszu między Kościołem katolickim a dynastią Karolingów. Ostatnia ceremonia sakry została przeprowadzona 29 maja 1825 w Reims, była to sakra Karola X.
Dokładny przebieg ceremonii sakry znany jest z tekstu Ordines ad consecrandum et coronandum regem, spisanego w ostatnich latach rządów Ludwika IX.