Rezerwat przyrody Cisy Staropolskie im. Leona Wyczółkowskiego
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Cisy Staropolskie im. Leona Wyczółkowskiego – najstarszy rezerwat przyrody w Polsce i drugi pod tym względem w Europie. W roku 2017 minęło 190 lat od chwili jego założenia. Jest to największy rezerwat cisa w Polsce – 3559 okazów[2] według inwentaryzacji z roku 1991[3], w tym wiele kilkusetletnich. Położony na południowo-wschodnim krańcu Borów Tucholskich[4], obejmuje obszar lasów, łąk i zadrzewień oraz wód jeziora Mukrz[5]. Administracyjnie leży w województwie kujawsko-pomorskim, głównie na terenie gminy Cekcyn w powiecie tucholskim, jedynie niewielki fragment na południowo-wschodnim obrzeżu rezerwatu należy do gminy Lniano w powiecie świeckim[1].
„Chrobry” – najstarszy cis w rezerwacie | |||
rezerwat leśny | |||
Typ |
florystyczny[1] | ||
---|---|---|---|
Podtyp |
krzewów i drzew[1] | ||
Państwo | |||
Województwo | |||
Mezoregion | |||
Data utworzenia |
1827, ponownie w 1956 | ||
Akt prawny | |||
Powierzchnia |
113,61 ha | ||
Powierzchnia otuliny |
12,34 ha | ||
Ochrona | |||
53°30′56″N 18°07′10″E | |||
|
„Cisy Staropolskie im. Leona Wyczółkowskiego” to rezerwat leśny zajmujący obecnie powierzchnię 113,61 ha[1]. Obszar rezerwatu w większości podlega ochronie czynnej (99,11 ha), 14,50 ha jest objęte ochroną ścisłą[1]. Rezerwat posiada niewielką otulinę o powierzchni 12,34 ha[1][6].
Celem ochrony rezerwatu jest zachowanie najliczniejszego na niżu Polski stanowiska cisa pospolitego Taxus baccata[6]. Mimo ochrony rezerwatowej, prowadzone na przestrzeni wielu lat inwentaryzacje wykazują stały spadek liczebności tego gatunku[4].
Poza cisem na obszarze rezerwatu występują takie gatunki chronione, jak lilia złotogłów, wawrzynek wilczełyko czy storczyk kruszczyk szerokolistny.
W 2022 zwiedzanie rezerwatu zostało czasowo wstrzymane ze względu na "drzewa obumarłe, wykazujące oznaki zamierania, pochylone nad ścieżką, powodujące bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia i życia osób poruszających się po tej ścieżce"[7][8].