Reaktory jądrowe IV generacji
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Reaktory jądrowe IV generacji – wspólna nazwa projektów badawczo-rozwojowych przyszłościowych reaktorów jądrowych. Większość z nich prawdopodobnie nie będzie dostępna do użytku komercyjnego przed 2030 rokiem, z wyjątkiem projektu reaktora bardzo wysokotemperaturowego (Very High Temperature Reactor, VHTR), zwanego też Next Generation Nuclear Plant (NGNP). Prace nad NGNP mają zostać zakończone do 2021 roku. Reaktory obecnie czynne na świecie są uważane za systemy drugiej lub trzeciej generacji, podczas gdy większość reaktorów pierwszej generacji już wycofano z użytku. Badania reaktorów IV generacji zostały oficjalnie rozpoczęte na Generation IV International Forum (GIF). Są oparte na ośmiu technologicznych celach, zgrupowanych w czterech obszarach:
- zrównoważonego rozwoju,
- bezpieczeństwa i niezawodności,
- ekonomii,
- odporności na proliferację materiałów jądrowych i ochronie fizycznej.
Głównymi celami są: poprawa bezpieczeństwa jądrowego, zwiększenie odporności na proliferację, minimalizacja ilości odpadów i wykorzystanie zasobów naturalnych oraz redukcja kosztów wybudowania i uruchomienia tego typu elektrowni.