Obóz O’Donnell
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Obóz O’Donnell (ang. Camp O’Donnell) – baza wojskowa znajdująca się na Filipinach, w pobliżu miasta Capas w prowincji Tarlac na wyspie Luzon. W okresie II wojny światowej mieścił się tam jeden z największych obozów jenieckich, które Cesarska Armia Japońska urządziła dla wziętych do niewoli żołnierzy alianckich.
Transport zwłok jeńców zmarłych w obozie | |||
Typ | |||
---|---|---|---|
Odpowiedzialny | |||
Rozpoczęcie działalności |
11 kwietnia 1942 | ||
Zakończenie działalności |
20 stycznia 1943 | ||
Terytorium | |||
Miejsce |
okolice Capas w prowincji Tarlac | ||
Pierwotne przeznaczenie |
poligon wojskowy i baza szkoleniowa | ||
Powierzchnia |
249 ha | ||
Liczba więźniów |
54–56 tys. | ||
Narodowość więźniów | |||
Liczba ofiar |
ok. 27,5 tys. | ||
Komendanci |
Yoshio Tsuneyoshi | ||
Upamiętnienie |
Capas National Shrine | ||
15°22′33,2″N 120°30′42,8″E | |||
|
Przed wybuchem wojny O’Donnell pełnił funkcję poligonu i bazy szkoleniowej dla filipińskich sił zbrojnych. Po zdobyciu Luzonu przez Japończyków osadzono w nim około 54–56 tys. jeńców wojennych, w tym 9270 Amerykanów oraz 45–47 tys. Filipińczyków. W zdecydowanej większości byli to żołnierze, którzy zostali wzięci do niewoli na półwyspie Bataan i przetrwali późniejszy „marsz śmierci”. W O’Donnell panowały fatalne warunki bytowe, szerzyły się głód i choroby – w tym przede wszystkim malaria i dyzenteria. Obóz jeniecki został zlikwidowany w styczniu 1943 roku. Szacuje się, że przez cały okres jego funkcjonowania zmarło około 1,5 tys. jeńców amerykańskich i ponad 26 tys. jeńców filipińskich.
Po wojnie obóz O’Donnell nadal pełnił funkcję bazy wojskowej, wykorzystywanej początkowo przez US Air Force, a później przez filipińskie siły zbrojne. Ofiary japońskiego obozu jenieckiego upamiętnia otwarta w 1991 roku Capas National Shrine.