Niderlandzkie retabula ołtarzowe
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Niderlandzkie retabula ołtarzowe – późnogotyckie nastawy ołtarzowe w formie tryptyków i poliptyków tworzących typ charakteryzujący się m.in. zamkniętą kompozycją, narracyjnymi cyklami przedstawień, syntezą snycerstwa i malarstwa.
Tego typu retabula ołtarzowe wykonywano na terenie Niderlandów w okresie późnego gotyku – w XV wieku i pierwszej ćwierci XVI stulecia. Głównym ośrodkiem wyrobu tego typu ołtarzy była przede wszystkim Antwerpia oraz Bruksela i Mechelen. Retabula tego typu były częstokroć wyrobem eksportowym i towarem handlowym, dzięki czemu rozpowszechniły się w pozostałych obszarach Niderlandów, oraz na obszarze całej Europy, w szczególności na terytoriach wokół basenu Morza Bałtyckiego.