Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1948 – bieg na 100 m mężczyzn
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Bieg na dystansie 100 metrów mężczyzn był jedną z konkurencji lekkoatletycznych rozgrywanych podczas XIV Igrzysk Olimpijskich w Londynie. Biegi eliminacyjne i ćwierćfinałowe rozegrane zostały 30 lipca 1948 roku, zaś biegi półfinałowe i finał – 31 lipca 1948 roku. Mistrzem olimpijskim w tej konkurencji został Amerykanin Harrison Dillard. W rywalizacji wzięło udział 70 biegaczy z 33 reprezentacji.
- Główny artykuł: Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1948.
W 1948 roku najszybszymi sprinterami globu byli Amerykanin Mel Patton oraz Panamczyk Lloyd La Beach, który był pierwszym reprezentantem swojego kraju na igrzyskach olimpijskich. Rywalizowali oni kilka razy ze sobą w 1947 i 1948 roku, najczęściej wygrywając naprzemiennie i pozbawiając szans pozostałych zawodników. Kolejnym ze sprinterów-faworytów był Amerykanin Barney Ewell, lecz największe sukcesy świętował w latach wojennych. Jednym z faworytów, który nie pojawił się w Londynie był Hal Davis. Byłby on faworytem do złota na igrzyskach w 1940 i 1944, gdyby nie zostały one odwołane. Najpoważniejszym kandydatem do złota okazał się amerykański płotkarz Harrison Dillard. Odpadł on w eliminacjach krajowych na 110 metrów przez płotki, lecz startował także na dystansie 100 metrów, gdzie ku zaskoczeniu publiczności, wygrał wyprzedzając Pattona i Ewella.