Księga o dobrej miłości
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Księga o dobrej miłości (hiszp. Libro de buen amor) – traktat poetycki Juana Ruiz, napisany ok. 1340, prawdopodobnie podczas pobytu autora w więzieniu[1]. Składa się z wielu różnorodnych gatunkowo fragmentów poetyckich.
Autor zamieścił w utworze informację, jakoby miał on być poświęcony skontrastowaniu dobrej boskiej miłości z szaloną miłością świecką. Zapowiedź ta jednak nie realizuje się w utworze i stanowiła prawdopodobnie jedynie próbę ukrycia niestosownych treści przed cenzurą kościelną[2]. Księga o dobrej miłości zawiera liczne fragmenty poetyckie, m.in. bajki, motywy miłosne, poematy burleskowe i satyryczne oraz wiersze religijne i wywody moralne. Ruiz korzystał z wielu wzorów zagranicznych – niektóre motywy zaczerpnął z Sztuki kochania Owidiusza, poematu Walka Postu z Mięsopustem (pochodzi stamtąd postać Obieżykruchty (Trotaconventos) – stręczycielki, wędrującej po miejscach kultu chrześcijańskiego i stwarzającej tym samym pozory głębokiej religijności), komedii łacińskich oraz literatury wschodniej. Księga jest jednak silnie osadzona w realiach hiszpańskich i zawiera wiele obserwacji obyczajowych dotyczących tego kraju.