Kobieta w bieli
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kobieta w bieli (tytuł oryginału: The Woman in White) powieść epistolarna napisana przez Wilkie Collinsa w 1859 roku, wydana w odcinkach w latach 1859–1860 i po raz pierwszy opublikowana w formie książki w 1860 roku. Uważana jest za jedną z pierwszych powieści kryminalnych i powszechnie traktowana jako jedna z pierwszych (i najpiękniejszych) z gatunku powieści sensacyjnej.
Autor | |||
---|---|---|---|
Typ utworu |
powieść kryminalna | ||
Wydanie oryginalne | |||
Miejsce wydania |
Wielka Brytania | ||
Język | |||
Data wydania |
1859–1860 | ||
|
Historia tam opisana uważana jest za wczesny przykład fikcji detektywistycznej z bohaterem, Walterem Hartrightem, stosującym wiele technik śledczych późniejszych prywatnych detektywów. Użycie wielowątkowych relacji wynika z prawniczego wykształcenia Collinsa, i jak sam wskazuje w swoim Wstępie: "historia tu przedstawiona będzie opowiedziana przez więcej niż jedno pióro, jak historia przestępstwa przeciw prawu jest opowiedziana w Sądzie przez więcej niż jednego świadka".
W 2003, Robert McCrum piszący dla The Observer skatalogował "Kobietę w bieli" jako numer 23 na "Liście 100 największych powieści wszech czasów". Powieść ta była również wciągnięta na listę z numerem 77 w przeglądzie BBC "The Big Read".