Kościół starobrytyjski
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kościół starobrytyjski – specyficzna, odrębna od Kościoła rzymskokatolickiego, forma organizacji kościelnej na obszarze wczesnośredniowiecznej Walii, Kornwalii i Brytanii, powstała w V wieku na skutek anglosaskiego najazdu na Brytanię i przerwania kontaktów z resztą chrześcijańskiej Europy. Ostatnie ogniska Kościoła starobrytyjskiego przetrwały do XIII wieku.