José María Carreño
prezydent Wenezueli / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jose Maria Carreño Blanco (ur. 19 marca 1792 w Cúa, zm. 18 maja 1849 w Caracas) – żołnierz i polityk wenezuelski. Wiceprezydent w rządzie José María Vargasa i tymczasowy Prezydent Wenezueli w 1837 roku. Mimo sławy bohatera Wenezueli nie ma zbyt wielu informacji na jego temat.
|
Ten artykuł od 2022-07 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Prezydent Republiki Wenezueli | |||
Okres |
od 27 lipca 1835 | ||
Poprzednik |
Santiago Mariño | ||
Następca | |||
Prezydent Wenezueli | |||
Okres |
od 20 stycznia 1837 | ||
Poprzednik | |||
Następca | |||
|
Carreño rozpoczął karierę wojskową w Caracas we wrześniu 1810 jako podporucznik w milicji białych (Milicias Regladas de Blancos de Caracas). Wiceprezydent w rządzie Jose Marii Vargasa i dwukrotnie tymczasowy prezydent.
27 lipca 1835 roku po klęsce wojskowej rewolucji ("Revolución de las Reformas") zastąpił w roli prezydenta, przywódcę buntu, generała Santiago Mariño. Stanowisko to pełnił do 20 sierpnia 1835, kiedy prawowity prezydent José María Vargas wrócił z wygnania z wyspy Świętego Tomasza.
Po tym jak w kwietniu 1836 roku José María Vargas nieodwołalnie zrezygnował z urzędu prezydenta Wenezueli, władzę tymczasowo przejął Andrés Navarte. Zgodnie z ustaloną przez Konstytucję z 1830 roku zasadą, 20 stycznia 1837 roku ustąpił on ze stanowiska a władzę przejął wiceprezydent Carreño. Wiceprezydentem został Carlos Soublette.