Jean-Christophe Napoléon
Głowa rodu Bonapartów (1997) / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jean-Christophe Napoléon (po francusku: Jean-Christophe; książę Napoléon, urodzony jako Jean Christophe Louis Ferdinand Albéric Napoléon Bonaparte; Saint-Raphaël, Francja, 11 lipca 1986) jest, według niektórych zwolenników monarchii, głową dawnego Domu Cesarskiego Francji, „Napoleon VII” i Napoleon I Francji, spadkobierca dziedzictwa, cesarz Francuzów i założyciel ich dynastii.[1]
Jean-Christophe Napoléon | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Zawód, zajęcie | |||
Narodowość | |||
Alma Mater | |||
|
Absolwent HEC Paris i Uniwersytet Harvarda, karierę zawodową kontynuował w sektorze private equity, zdobywając doświadczenie w Morgan Stanley i Blackstone, zarówno w Nowym Jorku, jak i Londynie[2]. Później założył Leon Capital, firmę inwestycyjną private equity.[3]
Kiedy dziadek Luis zmarł w 1997 r., pozostawił swojego wnuka João Cristóvão jako spadkobiercę zamiast najstarszego syna Carlosa Napoleão. Dla niej najstarszy syn za bardzo zaakceptował republikanizm i ożenił się ponownie bez jej zgody. Carlos stwierdził jednak, że nie ma wśród jego syna kontrowersji ani podziałów co do prawa do dziedziczenia w domu cesarskim.[4]