Historia Nowego Brunszwiku
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Historia Nowego Brunszwiku – Nowy Brunszwik został wydzielony z Nowej Szkocji jako oddzielna kolonia w 1784. W 1854 kolonia otrzymała status dominium. Większość ludności kolonii pochodziło z przybyłych do niej po rewolucji amerykańskiej lojalistów. Istniały tam także nieliczne gminy ludności akadyjskiej i tubylczej – Indian z plemienia Mikmaków (Mi'kmaq, Micmac). W połowie XIX wieku Nowy Brunszwik był jednym z najludniejszych i najsilniejszym gospodarczo brytyjskich dominiów w Ameryce Północnej. W początku lat sześćdziesiątych w Nowym Brunszwiku powstała koncepcja unii atlantyckich dominiów brytyjskich. Z czasem pomysł ten rozszerzono na wszystkie brytyjskie kolonie w Ameryce Północnej. W 1867 Nowy Brunszwik, jako jedna z czterech pierwszych prowincji Kanady, stał się członkiem założycielem konfederacji Kanady.
Ten artykuł należy dopracować |