Francesco Borromini
włoski architekt / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Francesco Borromini, właśc. Francesco Castelli (ur. 25 września 1599 w Bissone, zm. 3 sierpnia 1667 w Rzymie) – włoski architekt doby baroku, działający przede wszystkim w Rzymie.
Francesco Borromini | |||
Data i miejsce urodzenia | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | |||
Narodowość |
włoska | ||
Praca | |||
Budynki |
kościół San Carlo alle Quattro Fontane, Sant'Agnese in Agone, Sant’Ivo alla Sapienza | ||
|
Czołowy architekt baroku dojrzałego we Włoszech, autor rzymskich kościołów i pałaców (m.in. kościoła San Carlo alle Quattro Fontane, kościoła Sant'Agnese in Agone, kościoła Sant’Ivo alla Sapienza, oratorium filipinów). Jako pierwszy na tak dużą skalę stosował w architekturze linie faliste, wklęsłe i wypukłe, odrzucając klasycyzm i masywność wczesnego baroku. Posługiwał się efektami światłocieniowymi, stosował indywidualne i fantazyjne rozwiązania. Rywalizując z Gianlorenzem Berninim stworzył odrębny od jego poważnych budowli styl niespokojny i malowniczy, będący nową propozycją estetyczną.