Chłopczyca (styl)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Chłopczyca – określenie młodych kobiet z Zachodu, przeciwstawiających się panującym w latach 20. XX wieku kanonom kobiecości. Prowadziły niezależny, ostentacyjny i prowokujący, jak na tamte czasy, styl życia, podkreślany również za pomocą ubioru, maskującego kobiece cechy fizyczne (biust, wcięcie w talii) i nadającego figurze wysmukłą, chłopięcą sylwetkę, a także fryzury (krótkie włosy).
Styl mody garçonne (fr. garçon – chłopiec) wprowadziła francuska projektantka, Coco Chanel[1]. Jej wizerunek „chłopczycy” przyjął się szybko w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych, gdzie został nazwany flapper (ang. podlotek, podfruwajka). Słowo flapper było używane jeszcze przed pojawieniem się stylu „chłopczyca”[2].
Kontrkultura „chłopczyc” powstała w okresie liberalizmu, społecznych i politycznych zawirowań, i zwiększonej transatlantyckiej wymiany kulturalnej, które nastąpiły po zakończeniu I wojny światowej, w tym również eksportu amerykańskiej kultury jazzu do Europy. Była oderwaniem się od moralności i konwencji epoki wiktoriańskiej[1].
Wydana w 1922 roku bestsellerowa powieść Chłopczyca (La Garçonne) francuskiego pisarza Victora Margueritte wywołała skandal obyczajowy.