British Windward Islands
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
British Windward Islands – brytyjska kolonią istniejąca w latach 1833–1960, leżąca w południowej części Wysp Nawietrznych. Po polsku nazywana była Brytyjskimi Wyspami Zawietrznymi, co było nazewniczą pomyłką (ang. windward oznacza "nawietrzny")[1], a także Brytyjskimi Wyspami Nawietrznymi[2][3].
Ten artykuł dotyczy kolonii Brytyjskiej na wyspach na Morzu Karaibskim. Zobacz też: inne wyspy o pokrewnych nazwach: Wyspy Zawietrzne i Wyspy Nawietrzne. |
kolonia | |||||
1833-1958 | |||||
| |||||
Hymn: God Save the Queen | |||||
Dewiza: I pede fausto (Idź szczęśliwą stopą) | |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Siedziba |
Bridgetown, Barbados (1871–1885) | ||||
Data powstania |
1833 | ||||
Data likwidacji |
1958 | ||||
Powierzchnia |
2,100 km² | ||||
Języki urzędowe | |||||
13°15′N 61°12′W |
Składała się z wysp Grenada, Saint Lucia, Saint Vincent, Grenadyny, Barbados (siedziba gubernatora do 1885 roku, kiedy to powróciła do dawnego statusu oddzielnej kolonii) Tobago (do 1889 r., kiedy to dołączyło do Trinidadu), i (od 1940 r.) Dominika. Kolonia znana była jako Federalna Kolonia Wysp Zawietrznych od 1871 roku do czerwca 1956 roku, a następnie jako Terytorium Wysp Zawietrznych, aż do jej rozwiązania w 1960 roku[4][5].