Bitwa w Zatoce Milne’a
bitwa II wojny światowej na Pacyfiku / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:
Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Bitwa w Zatoce Milne’a?
Podsumuj ten artykuł dla 10-latka
Bitwa w Zatoce Milne’a, w historiografii japońskiej znana jako operacja RE lub bitwa pod Rabi[uwaga 1] (ラビの戦い, Rabi no tatakai lub ミルン湾の戦い, Mirun-wan no tatakai) – bitwa II wojny światowej na Pacyfiku, stoczona w dniach 25 sierpnia – 7 września 1942 roku.
II wojna światowa, wojna na Pacyfiku | |||
Australijscy żołnierze w Zatoce Milne’a w 1942 roku, tuż po bitwie | |||
Czas |
25 sierpnia – 7 września 1942 | ||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Terytorium | |||
Wynik |
zwycięstwo aliantów | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
10,366667°S 150,500000°E |
Oddziały japońskiej piechoty morskiej, znane jako Kaigun Tokubetsu Rikusentai (Piechota Morska Japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej), z dwoma małymi czołgami zaatakowały alianckie lotniska w Zatoce Milne’a, na wschodnim krańcu Nowej Gwinei. Z powodu słabej pracy wywiadu Japończycy nie docenili liczebności garnizonu, głównie australijskiego, i wierząc, że lotniska są bronione tylko przez dwie lub trzy kompanie, wylądowali 25 sierpnia 1942 roku siłą mniej więcej wielkości jednego batalionu. Alianci, ostrzeżeni przez własny wywiad, dzięki systemowi Ultra dekodującemu łączność radiową, znacznie wzmocnili swój garnizon.
Pomimo niepowodzenia na samym początku operacji, kiedy część małych japońskich sił inwazyjnych podczas próby lądowania za australijskimi pozycjami została zniszczona przez samoloty Royal Australian Air Force, Japończycy szybko przebili się w głąb lądu i zaczęli posuwać się w kierunku lotniska. Rozgorzały ciężkie walki, gdy atakujący napotkali oddziały australijskiej milicji, które utworzyły pierwszą linię obrony. Oddziały te były systematycznie wypierane, lecz Australijczycy wysłali do przodu jednostki złożone z doświadczonych żołnierzy Second Australian Imperial Force, których Japończycy się nie spodziewali. Przewaga powietrzna aliantów pomogła przechylić szalę zwycięstwa na swoją korzyść, zapewniając bezpośrednie wsparcie walczącym żołnierzom i atakując japońską logistykę. Japończycy, stwierdziwszy, że nieprzyjaciel ma przewagę liczebną, a im brakuje zapasów i ponoszą ciężkie straty, wycofali swoje siły z Zatoki Milne’a, kończąc walkę 7 września 1942 roku.
Bitwa ta jest często opisywana jako pierwsza duża bitwa wojny na Pacyfiku, w której wojska alianckie zdecydowanie pokonały japońskie siły lądowe. Chociaż japońskie wojska lądowe od początku wojny kilkakrotnie doświadczyły już lokalnych niepowodzeń na innych wyspach Pacyfiku, to w przeciwieństwie do Zatoki Milne’a, te wcześniejsze działania nie zmusiły ich do całkowitego wycofania się i porzucenia strategicznego celu. Nie wywarły też tak głębokiego wpływu na myśli i poglądy aliantów na temat Japończyków, ani na ich perspektywy zwycięstwa. Starcie w zatoce pokazało granice japońskich możliwości ekspansji w obliczu coraz większej koncentracji wojsk alianckich i ich wsparciu powietrznemu. W wyniku bitwy morale aliantów wzrosło, a Zatoka Milne’a przekształciła się w główną bazę aliancką, która była wykorzystywana do prowadzenia kolejnych operacji w regionie.